Αποφάσεις Συμβουλίου της Επικρατείας για Τελωνειακά Θέματα Ε 21030/ 2019 (Μάθημα 1) 10 Ιουλίου 2019

Αποφάσεις Συμβουλίου της Επικρατείας για Τελωνειακά Θέματα  Ε 21030/ 2019 (Μάθημα 1) 10 Ιουλίου 2019

Ε.2130/2019 Γνωμοδοτήσεις ΝΣΚ και νομολογία του ΣτΕ επί θεμάτων αρμοδιότητας ΑΑΔΕ - Αποσπάσματα ετήσιας έκθεσης 2018 του Ειδικού Νομικού Γραφείου Δημοσίων Εσόδων (ΕΝΓΔΕ) του ΝΣΚ

Β. ΕΠΙ ΤΕΛΩΝΕΙΑΚΩΝ ΥΠΟΘΕΣΕΩΝ

1. ΣτΕ 39/2018: Λαθρεμπορία, αθώωση, επιβολή δασμοφορολογικών επιβαρύνσεων - Κατά την έννοια του άρθρου 6 παρ. 2 της ΕΣΔΑ, η αμετάκλητη αθώωση από το ποινικό δικαστήριο για τη διάπραξη λαθρεμπορίας αναφορικά με ατελώς εισαχθέντα αυτοκίνητα, επιβάλλεται να γίνεται σεβαστή σε κάθε μεταγενέστερη διαδικασία, εντούτοις ο νόμιμος καταλογισμός των σχετικών δασμοφορολογικών επιβαρύνσεων δεν προϋποθέτει αναγκαίως την διάπραξη λαθρεμπορικής παραβάσεως, αλλά ευρίσκει επαρκές νόμιμο έρεισμα στην ατελή εισαγωγή/κατοχή αυτοκινήτου υπό προσώπου μη δικαιούχου σχετικής ατέλειας.

2. ΣτΕ 93/2018: Οι Έλληνες δημόσιοι υπάλληλοι που παραμένουν στο εξωτερικό με αποστολή για περισσότερα από δύο συνεχή χρόνια απαλλάσσονται από το φόρο καταναλώσεως για το ΙΧΕ αυτοκίνητο που μεταφέρουν στην Ελλάδα κατά την επιστροφή τους. Επιστροφή των αχρεωστήτως καταβληθέντων φόρων.

3. ΣτΕ 169/2018: (ne bis in idem) - προϋποθέσεις

4. ΣτΕ 412/2018: Χρόνος γένεσης της φορολογικής υποχρέωσης για το τέλος ταξινόμησης. Αποτελεί φορολογική επιβάρυνση που συναρτάται με το γεγονός της εισαγωγής του, ασυνδέτως προς τη χρήση του εντός της Ελληνικής επικράτειας. Εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής της φορολογικής ατέλειας που προβλέπεται στη διάταξη του άρθρου 2 παρ. 1 περ. β' της Υ.Α. Δ.245/11/1.3.1988. Η εν λόγω φορολογική ατέλεια ίσχυε μόνον για τον ειδικό φόρο κατανάλωσης και όχι και για το εφάπαξ πρόσθετο ειδικό τέλος. Η απαλλαγή από το τέλος ταξινόμησης δεν είναι πλήρης, αλλά ανέρχεται σε ποσοστό 80% επί του προβλεπόμενου κατά περίπτωση τέλους ταξινόμησης. Αν ένα κράτος μέλος εισέπραξε φόρους κατά παράβαση των κανόνων του δικαίου της Ένωσης, οι ιδιώτες έχουν δικαίωμα επιστροφής όχι μόνον του αχρεωστήτως καταβληθέντος φόρου αλλά και των αμέσως σχετιζομένων με τον φόρο αυτό ποσών τόκων. Οι εθνικοί κανόνες σχετικά, μεταξύ άλλων, με τον υπολογισμό των τυχόν οφειλόμενων τόκων δεν πρέπει να καταλήγουν σε μη προσήκουσα αποζημίωση του υποκειμένου στον φόρο λόγω ζημίας οφειλομένης σε αχρεώστητη καταβολή του φόρου.

5. ΣτΕ 458/2018: Λαθρεμπορία. Τα διοικητικά δικαστήρια δεσμεύονται από τις αμετάκλητες αθωωτικές αποφάσεις των ποινικών δικαστηρίων, εκτός εάν η απαλλαγή στηρίχθηκε στην έλλειψη στοιχείων που δεν αποτελούν προϋπόθεση της διοικητικής παράβασης. Το άρθρο 17 του ν. 4446/2016δεν εφαρμόζεται σε υποθέσεις που συζητήθηκαν ενώπιον του διοικητικού δικαστηρίου πριν από την 22.12.2016. Ορθά το δικάσαν δικαστήριο δεν εφάρμοσε τη διάταξη αυτή και συνεκτίμησε την αθωωτική απόφαση. Η αναίρεση ασκήθηκε παραδεκτά, διότι, όταν καταλογίζεται στον προσφεύγοντα πολλαπλό τέλος και παράλληλα αυτός κηρύσσεται αλληλεγγύως υπόχρεος για την καταβολή του συνόλου του ποσού των καταλογισθέντων στους υπαίτιους πολλαπλών τελών, ως ποσό της διαφοράς λαμβάνεται το δεύτερο αυτό ποσό. Απορρίπτεται η αναίρεση (επικυρώνει την αριθμ. 2064/2016 απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Πειραιώς). Όμοια με την αρ. 459/2018 ΣτΕ.

6. ΣτΕ 752/2018: Τελωνειακές παραβάσεις. Αναίρεση. Καθ ύλην αρμοδιότητα. Υπολογισμός αντικειμένου διαφοράς και αναλογούντος παραβόλου. Συνάθροιση των ποσών του διαφυγόντος τέλους ταξινόμησης και του πολλαπλού τέλους λαθρεμπορίας. Προϋπόθεση επιβολής του πολλαπλού τέλους η ύπαρξη δόλου στο πρόσωπο του παραβάτη. Για το παραδεκτό της έφεσης το αντικείμενο της διαφοράς καθορίζεται με βάση το ποσό του αμφισβητούμενου φόρου ή τέλους χωρίς να υπολογίζεται το ποσό σχετικού προστίμου, όπως το πολλαπλό τέλος λαθρεμπορίας. Ομοίως, το αναλογικό παράβολο υπολογίζεται στο ποσό του κύριου φόρου χωρίς να περιλαμβάνεται και το ποσό του πολλαπλού τέλους. Αναιρεί την υπ'αριθμ. 12/2016 απόφαση του Δ. Εφετείου Λάρισας και παραπέμπει στο Διοικ. Δικαστήριο.

7. ΣτΕ 837/2018: Λαθρεμπορία. Το διοικητικό δικαστήριο δεν δεσμεύεται από την τυχόν προηγηθείσα αθωωτική απόφαση ποινικού δικαστηρίου, αλλά υποχρεούται να τη συνεκτιμήσει. Ο διοικητικός δικαστής δεν υποχρεούται να εξετάσει αυτεπαγγέλτως το αμετάκλητο της ποινικής απόφασης, που έχει προσκομισθεί παραδεκτά. Η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση δεν περιέχει (ρητή ή έμμεση) κρίση ερμηνευτική της αρχής της αναδρομικής εφαρμογής της ελαφρύτερης κύρωσης, κατά το ενωσιακό δίκαιο και την ΕΣΔΑ, ούτε του κανόνα ne bis in idem, και οι προβαλλόμενοι λόγοι αναίρεσης ασκούνται απαράδεκτα, σύμφωνα με το άρθρο 53 παρ. 3 του π.δ. 18/1989. Απορρίπτεται η αναίρεση (επικυρώνει την αριθμ. 626/2013 απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Τριπόλεως).

8. ΣτΕ 951/2018: Λαθρεμπορία. Επιβολή πολλαπλού τέλους και δασμοφορολογικών επιβαρύνσεων. Προϋποθέσεις εφαρμογής της αρχής ne bis in idem, όπως θεσπίζεται με το άρθρο 4 του 7ου ΠΠ της ΕΣΔΑ. Αντίθετη μειοψηφία. Κατά το άρθρο 5 παρ. 2 του ΚΔΔ, το διοικητικό δικαστήριο δεν δεσμεύεται από την τυχόν προηγηθείσα σχετική απόφαση ποινικού δικαστηρίου, εκτός εάν πρόκειται για αμετάκλητη καταδικαστική απόφαση, αλλά υποχρεούται να τη συνεκτιμήσει, ο δε διοικητικός δικαστής δεν υποχρεούται να εξετάσει αυτεπαγγέλτως το αμετάκλητο ποινικής απόφασης, που έχει προσκομισθεί παραδεκτά. Δεν ανακύπτει ζήτημα παραβίασης του άρθρου 6 παρ. 2 της ΕΣΔΑ και του τεκμηρίου αθωότητας σε περίπτωση που το διοικητικό δικαστήριο αποφαίνεται επί τελωνειακής παράβασης λαθρεμπορίας, η οποία δεν είναι κατ' ουσίαν ταυτόσημη ή, έστω, συναφής με εκείνη στην οποία αφορά η αθωωτική απόφαση ποινικού δικαστηρίου, που επικαλείται ο προσφεύγων ως σχετική. Αν η μετ' αναίρεση συζήτηση της υπόθεσης ενώπιον του δικαστηρίου της παραπομπής λάβει χώρα μετά από την 22.12.2016, εφαρμόζεται η νέα διάταξη του άρθρου 5 παρ. 2 του ΚΔΔ, όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 17 του ν. 4446/2016, έστω κι αν η αναιρεθείσα απόφαση είχε εκδοθεί κατόπιν συζήτησης πραγματοποιηθείσας πριν από την 22.12.2016. Αν προβλέπονται για την ίδια παραβατική συμπεριφορά τόσο διοικητικές όσο και ποινικές κυρώσεις, δεν αποκλείεται η εφαρμογή του άρθρου 4 παρ. 1 του 7ου ΠΠ της ΕΣΔΑ.

 Πότε το διοικητικό δικαστήριο δεσμεύεται από αμετάκλητη αθωωτική απόφαση ποινικού δικαστηρίου, σε σχέση με τον καταλογισμό του πολλαπλού τέλους και των δασμών και των φόρων. Ο λόγος έφεσης περί παραβίασης του άρθρου 4 του 7ου ΠΠ της ΕΣΔΑ δεν αντιμετωπίσθηκε ρητώς από το δικάσαν Διοικητικό Εφετείο, αλλά απορρίφθηκε εμμέσως. Παραδεκτός ο σχετικός λόγος αναίρεσης λόγω αντίθεσης της προσβαλλόμενης απόφασης προς απόφαση του ΕΔΔΑ. Η απόφαση είναι αναιρετέα διότι το Διοικητικό Εφετείο όφειλε να συνεκτιμήσει κατά τρόπο ειδικό την αμετάκλητη αθωωτική απόφαση. Κατά την αντίθετη μειοψηφία η αναίρεση της προσβαλλομένης αποφάσεως παρίσταται αλυσιτελής. Όταν με την καταλογιστική πράξη επιβάλλονται οι αναλογούντες δασμοί ή/και φόροι και πολλαπλό τέλος, για τον υπολογισμό του ποσού της διαφοράς συναθροίζονται τα δύο ποσά. Όταν ο προσφεύγων κηρύσσεται και αλληλεγγύως υπόχρεος για την καταβολή του συνόλου των καταλογισθέντων στους υπαίτιους της λαθρεμπορίας δασμών, φόρων και πολλαπλών τελών, ως ποσό της αναιρετικής διαφοράς λαμβάνεται το συνολικό. Δεκτή η αναίρεση (αναιρεί την αριθμ. 80/2017 απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Κομοτηνής).

9. ΣτΕ 1102/2018, ΣτΕ 1103/2018 και ΣτΕ 1104/2018: Λαθρεμπορία και επιβολή της κύρωσης του πολλαπλού τέλους. Προϋποθέσεις εφαρμογής της αρχής ne bis in idem και του άρθρου 4 του Έβδομου Πρόσθετου Πρωτόκολλου της ΕΣΔΑ. Το αμετάκλητο βούλευμα περί οριστικής παύσης της ποινικής δίωξης, λόγω παραγραφής του ποινικού αδικήματος, δεν αποτελεί αμετάκλητη αθωωτικής απόφαση και δεν δεσμεύει τα διοικητικά όργανα όταν επιβάλλουν κυρώσεις για τελωνειακή/φορολογική παράβαση, καθώς και τα διοικητικά δικαστήρια. Εφαρμογή του άρθρου 6 παρ. 2 της ΕΣΔΑ, που κατοχυρώνει το τεκμήριο αθωότητας από το διοικητικό δικαστήριο, όταν κρίνει επί της διοικητικής παράβασης της λαθρεμπορίας. Ο ισχυρισμός περί παραβίασης του κανόνα ne bis in idem απορρίφθηκε εμμέσως από το δικάσαν Διοικητικό Εφετείο. Η κρίση αυτή έρχεται σε αντίθεση με απόφαση του ΕΔΔΑ και ο σχετικός λόγος αναίρεσης ασκείται παραδεκτά κατά το άρθρο 12 παρ. 1 του ν.3900/2010, όμως είναι αβάσιμος, διότι η ποινική διαδικασία έναντι του αναιρεσείοντα τερματίσθηκε δια βουλεύματος, που έπαυσε την ποινική δίωξη λόγω παραγραφής.

Απόρριψη του λόγου της έφεσης περί παραβίασης του τεκμηρίου αθωότητας. Από τις επικαλούμενες αποφάσεις του ΕΔΔΑ δεν προκύπτει ερμηνεία του άρθρου 6 παρ. 2 της ΕΣΔΑ αντίθετη με τις κρίσεις της αναιρεσιβαλλόμενης απόφασης, οι οποίες συνάδουν προς τη νομολογία του ΣτΕ. Απαράδεκτοι λόγοι αναίρεση που περιέχονται μόνο σε δικόγραφο πρόσθετων λόγων. Το απαράδεκτο δεν μπορεί να θεραπευθεί με το άρθρο 15 παρ. 2 του ν. 4446/2016. Απορρίπτεται η αναίρεση (επικυρώνει την αρ. 324/2010 απόφασης του Διοικητικού Εφετείου Τρίπολης). Η υπόθεση εισήχθη στην επταμελή σύνθεση με πράξη του Προέδρου του Β' Τμήματος του ΣτΕ.

10. ΣτΕ 1734/2018: Το αντικείμενο του ειδικού φόρου καταναλώσεως επί του οίνου ρυθμίζεται από το ενωσιακό δίκαιο και δεν παρέχεται εξουσιοδότηση προς τα κράτη μέλη για περαιτέρω εξειδίκευσή του. Αν υπήρχε τέτοια εξουσιοδότηση στον ΕΤΚ θα ήταν ασύμβατη με το ενωσιακό δίκαιο και αντίθετη προς το άρθρο 78 του Συντάγματος. Η παράγραφος 2 του άρθρου 1 της ΥΑ ΔΕΦΚΦ Β 5026381 ΕΞ 2015/16.12.2015, με την οποία ορίζεται το αντικείμενο του φόρου, στερείται εξουσιοδοτικού ερείσματος, ενώ ο ορισμός που δίνει για τον οίνο δεν υπάρχει στο ενωσιακό δίκαιο. Διαδικασία που πρέπει να τηρείται για τη διακίνηση αμπελοοινικών προϊόντων από μικρούς παραγωγούς. Τα άρθρα 4 και 5 παρ. 3 της ΥΑ, κατά το μέρος που εμμέσως χαρακτηρίζουν την παραγωγή από μικρούς οινοπαραγωγούς εκτός φορολογικής αποθήκης ως παραγωγή «εκτός καθεστώτος αναστολής», αντίκεινται στα άρθρα 40 της Οδηγίας 2008/118/ΕΚ και 71 του ΕΤΚ. Οι μεταβατικές διατάξεις του άρθρου 8 της προσβαλλόμενης ΥΑ, όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 1 της υα ΔΕΦΚΦ Β 1012980 EΞ 2016, που επιβάλλουν εισαγωγή των ανωτέρω προϊόντων σε φορολογική αποθήκη, με αποτέλεσμα την υπαγωγή στον από 1.1.2016 ισχύοντα συντελεστή ΕΦΚ, στερούνται εξουσιοδοτικού ερείσματος, ενώ αντίκεινται και στο άρθρο 78 παρ. 3 του Συντάγματος. Αρμοδίως η ΥΑ ΔΕΦΚΦ Β 5026381 ΕΞ 2015/16.12.2015 εκδόθηκε από μόνο τον Υπουργό Οικονομικών.



ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΝΟΜΙΚΗΣ ΥΠΟΣΤΗΡΞΗΣ

ΕΙΣΗΓΗΤΕΣ
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΤΕΝΕΚΕΤΖΗ
ΑΝΤΩΝΙΑ ΠΑΠΑΔΕΛΛΗ

ΠΡΟΪΣΤ.ΑΤΜΗΜ.
ΧΑΡΑ ΛΙΒΙΤΣΑΝΟΥ

ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΑΚΡΟΑΣΗΣ στα ΤΕΛΩΝΕΙΑ Σύνταξη Αίτησης για Απόφαση σε ΝΟΜΙΚΗ ΒΑΣΗ με το Μεγαλύτερο Αρχείο στην Ελλάδα E-Mail = ggioggaras@Gmail.comΗ

Δείτε σχετικές  με το θέμα Αναρτήσεις στις

Κάντε κλικ στην ετικέτα να δείτε τα βιβλία μας

Ρωτήστε μας Τελωνειακά θέματα στο: E-Mail = ggioggaras@Gmail.com Να σας απαντήσουμε

Ζητάμε ΕΝΤΥΠΑ ΔΙΑΣΑΦΗΣΕΩΝ Από το 1830 μέχρι σήμερα

Ενδιαφέρουσες  Ιστοσελίδες https://sxoli-ekteloniston.blogspot .com https://ektelonistivivlia.blogspot.com https://gnomesmetaforas.blogspot .com https://logotexnia-ekteloniston.blogspot .com www.bookstars.gr Στο δεύτερο blog βιβλία και της Διαμεταφοράς

Εκτύπωση πολυσέλιδων Νόμων, Κανονισμών κλπ Ιστοσελίδα = PrePrint.gr Με μικρό κόστος

ΝΕΑ Βιβλία για Ε Ξ Ε Τ Α Σ Ε Ι Σ Πιστοποιημένων Εκτελωνιστών Σύμφωνα με τον Ενωσιακό Τελωνειακό Κώδικα

Βιβλιοθήκη Τελωνείων, Εξωτερικού Εμπορίου, Διεθνούς Εμπορίου Βιβλία με τίτλους και περιεχόμενα Blogs = ektelonistivivlia.blogspot.com