Ο ΕΛΛΗΝΑΣ ΕΚΤΕΛΩΝΙΣΤΗς (Μάθημα 4), 10 Σεπτεμβρίου 2014 (Παρουσίαση βιβλίου σελ 758)

Ο ΕΛΛΗΝΑΣ ΕΚΤΕΛΩΝΙΣΤΗς (Μάθημα 4), 10 Σεπτεμβρίου 2014 (Παρουσίαση βιβλίου σελ  758)

Ο ΕΛΛΗΝΑΣ ΕΚΤΕΛΩΝΙΣΤΗΣ

Ιστορική αναδρομή 100 χρόνων  νομοθετικής ανέλιξης του θεσμού 1909-2008

Από τον Εκτελωνιστή στο Διασαφιστή και από τον Τελωνειακό Εκπρόσωπο στον Εγκεκριμένο Οικονομικό Φορέα και τον Κεντρικό Εκτελωνισμό

Πρόλογος

Ήταν η επιθυμία για το θεσμό των εκτελωνιστών, ήταν για τον απόηχο που ακούγονταν από τη παιδική μου ηλικία σαν γιος εκτελωνιστή, ήταν γιατί ο συνδικαλισμός έμοιαζε να τελειώνει σε φραστικές αντιπαραθέσεις, έβαλα στόχο να βρω το ψυχισμό του εκτελωνιστή στις νομοθετικές ρυθμίσεις.

Έτρεξα στη βιβλιοθήκη της Βουλής των Ελλήνων, έτρεξα στις Δημοτικές Βιβλιοθήκες, συγκέντρωσα περιοδικά και άπειρα βιβλία κυρίως τελωνειακά. Ταλαιπωρήθηκα στις τροποποιήσεις των νόμων, των ΠΔ, των ΝΔ, των ΔΥΟ, των ΕΔΥΟ., των Εισηγητικών Εκθέσεων. Ξεφύτρωναν τακτικά ΔΥΟ, ΕΔΥΟ, και έτρεχα από τη αρχή στις βιβλιοθήκες και στις εφημερίδες της Κυβερνήσεως, τα θρυλικά ΦΕΚ.

Όμως το απολάμβανα.

Η ματιά μου γινόταν πιο βαθιά στο θεσμό του εκτελωνιστή.

Ήταν το έτος 1974/1975 και συγκεντρώθηκε ένας μεγάλος τόμος με σχεδόν το 95% όλων των νομοθετικών ρυθμίσεων του θεσμού του εκτελωνιστή. Προσπάθησα να το εκδώσω με χορηγία του ΣΕΠΑ, όμως αντιμετώπισα την πλήρη άρνηση. Και πάλι επικράτησε η συνδικαλιστική επιπολαιότητα. Ο τόμος με τα χειρόγραφα και τις φωτοτυπίες έμεινε έκτοτε αζήτητος στην προσωπική μου μεγάλη βιβλιοθήκη.

Ήλθε το 2009 και με βρήκε συνταξιούχο εκτελωνιστή, με βρήκε όμως με καλές γνώσεις περιήγησης στον προσωπικό μου PC και με ένα συγγραφικό έργο αρκετά καλό, συνεργάτης μιας μικρής εκδοτικής μονάδας του γιου μου. Η επιθυμία μου για την ιστορική διαδρομή του εκτελωνιστικού θεσμού θέριεψε ξανά στο μυαλό μου. Τώρα είχα όλες τις προϋποθέσεις έκδοσή του, αυτοχρηματοδότηση, τεχνολογία ψηφιακή και εκδοτική εμπειρία βιβλίων.

Σας τον παραδίδω ………..

Εισαγωγή

Η δομή του βιβλίου με τα νομοθετικά κείμενα είναι χρονολογική. Οι σταθμοί στο εκτελωνιστικό επάγγελμα διακριτά φαίνονται στα περιεχόμενα με κεφαλαία γράμματα. Από το 1992, την κυρίαρχη νομοθετική ρύθμιση, την έχει αναλάβει η Ευρωπαϊκή Κοινότητα.  Η πληροφόρηση συμπληρώνεται διεξοδικά από τα αναλυτικά ευρετήρια στο τέλος του βιβλίου, που καλύπτουν πολλές σελίδες.

Ερευνήστε λοιπόν το ευρετήριο, παρακολουθείστε τον βοηθό και τον εκτελωνιστή - διασαφιστή από το έτος 1909 μέχρι την ουρανοκατέβατη εφαρμογή του στο Ενιαίο Διοικητικό Έντυπο (ΕΔΕ- Διασάφηση). Ο εκτελωνιστής πλην λίγα χρόνια άρχισε να γράφεται σαν «Διασαφιστής» στη διασάφηση. Ποιος ξέρει τι υπόγειες δυνάμεις επηρέασαν τέτοια απόφαση της Διοίκησης; Σήμερα μεθοδεύεται ο αποκλεισμός του τίτλου «Εκτελωνιστής» ευρύτερα ακόμα και στις νομοθετικές ρυθμίσεις. Θέλουν να υπερισχύουν οι φραστικές περιγραφές, τελωνειακός εκπρόσωπος, εξουσιοδοτημένος αποθηκευτής, εξουσιοδοτημένος αποστολέα ή παραλήπτης. Ακόμα μία εγκατάλειψη της «μητέρας» ελληνικής γλώσσας και εξαναγκασμός για προσαρμογή μας στις περιγραφικές λατινογενείς γλώσσες.

Μελετείστε τα περιεχόμενα, έχουν όλων των ειδών τις πληροφορίες, ίσως και το όνομά σας. Θα συγκινηθείτε από τη μάχη όλων των φορέων παροχής υπηρεσιών, στο πρώτο λίκνο γέννησης του θεσμού, το λιμάνι του Πειραιά.

Η θεματική ανεύρεση στη ροή των 100 χρόνων νομοθετικής ρύθμισης του εκτελωνιστικού θεσμού, έχει πάρα πολλές δυσκολίες. Ο αναγνώστης –ερευνητής μπορεί από το λεξιλόγιο – ευρετήριο να κεντριστεί με μία λέξη και να ψάξει σε όλους τους νέους νόμους για αντίστοιχη ρύθμιση. Αυτό ισχύει και αντίστροφα.

Η νομοθεσία περί «εκτελωνιστών» έχει ρυθμίσει σχεδόν όλες τις εκδοχές στις συναλλαγές με τη Δημόσια Υπηρεσία του Τελωνείου και όχι μόνο. Αναλύονται οι σχέσεις του εκτελωνιστή με τη Δημόσια Υπηρεσία του Τελωνείου σαν εξουσία ρύθμισης του θεσμού, αναλύονται οι συνήθειες των εμπόρων εξωτερικού με τους εκτελωνιστές, αναλύονται οι υποχρεώσεις των εκτελωνιστών, στην συμμετοχή τους στη διαδικασία,  για την εφαρμογή του δασμολογίου και φορολογικών μέτρων, αναλύονται οι σχέσεις τους με τους μεταφορείς κάθε μορφής , τέλος αναλύονται οι προϋποθέσεις απόκτησης πτυχίου εκτελωνιστών σε προγενέστερο και μεταγενέστερο χρόνο.

Γράφεται ακόμα η ιστορία του Πειραιά και ευρύτερα της Ελλάδας μέσα από τα νομοθετικά κείμενα του εκτελωνιστή. Ίδρυση του Τελωνείου Πειραιά και αλυσιδωτά η ίδρυση και όλων των άλλων τελωνείων στα μεγάλα λιμάνια της χώρας. Η εφαρμογή της ενσημοκόλλησης στις διασαφήσεις δίνει την ευχέρεια στον αναγνώστη να γνωρίσει την εμπορική και μεταποιητική ανάπτυξη της χώρας, ιδιαίτερα προ της εισόδου μας στην ΕΕ. Η Ελλάδα αποκτά την εξωστρέφεια που της χρειάζεται για να αποκτήσει συνάλλαγμα και θέσεις εργασίας. Πρωτοποριακή δημιουργία του (ΤΣΕ) Ταμείου Συντάξεως Εκτελωνιστών, από αυτή τη μικρή ομάδα επαγγελματιών, προ της ίδρυσης του ΙΚΑ.

Η πελατεία των εκτελωνιστών είχε και έχει στην διάρκεια της λειτουργίας του θεσμού, πολλές ονομασίες, όπως Εισαγωγείς, Βιομηχάνους, Εξαγωγείς, Αποκλειστικούς Αντιπροσώπους και Εισαγωγείς, Επιχειρήσεις και Οργανισμούς Δημοσίου χαρακτήρα, Εφοπλιστές και Ναυτιλιακές Επιχειρήσεις, Εφοδιαστές, Ναυτικούς Πράκτορες, Διαμεταφορείς, Επιχειρήσεις Διεθνούς Μεταφοράς και Κούριερς.

Κατά καιρούς «πολέμησε συνδικαλιστικά», οριοθετώντας αρμοδιότητες σε επαγγελματίες που λειτουργούσαν παραπλήσια στο δικό του επαγγελματική χώρο, επιμένοντας στη αρχική δομή που είχε διαμορφωθεί το 1909, όπως Πρακτορεία Μεταφοράς Εσωτερικού, Επιχειρήσεις και Οργανισμούς Δημοσίου χαρακτήρα , Ναυτικούς Πράκτορες, Διαμεταφορείς, Αποθήκες (ΠΑΕΓΑΕ), Εφοδιαστές, Εταιρείες Διεθνούς Μεταφοράς, Κούριερς και τέλος τις Ανώνυμες Εταιρείες πχ με τους υπαλλήλους των. Αυτή η συνεχής αντιπαλότητα με τους παραπλήσιους κλάδους δίνει στον αναγνώστη, το μέγεθος της ελληνικής ναυτιλιακής κίνησης στο λιμάνι του Πειραιά.

Διατήρησε σε υψηλό ποιοτικό επίπεδο το «τελωνειακό παραστατικό», την λεγόμενη διασάφηση, Την κανάκεψε, γράφοντάς την δύο φορές χειρόγραφα την δεκαετία του ’60, της έβαλε κωδικούς και «κουτάκια» τη δεκαετία του ’70 με την πρώτη μηχανογράφηση των Τελωνείων, την αντικατέστησε με την ξενόφερτη Ευρωπαϊκή «το ΕΔΕ», όταν μπήκε η Ελλάδα σαν ισότιμο κράτος-μέλος στην τότε ΕΟΚ, σημερινή Ευρωπαϊκή Ένωση, συνέχισε να την κωδικοποιεί και να τις βάζει «κουτάκια», γράφοντάς την όχι πλέον με το χέρι, αλλά με τον ηλεκτρονικό υπολογιστή. Τώρα περιμένει το «Άϋλο Τελωνείο» και τον τεχνικό θάνατο της διασάφησης, όπως τον έχουν φανταστεί οι τεχνοκράτες των Βρυξελλών.

Τα πρώτα μηνύματα της παγκοσμιοποίησης ήλθαν στους εκτελωνιστές με την πολιτική επιλογή της εισόδου της Ελλάδας στην ΕΟΚ. Η υπογραφή της Συνθήκης Ελλάδας- ΕΟΚ το 1981 ευρήκε τους εκτελωνιστές να κάνουν σκέψεις για συγχωνεύσεις των γραφείων τους, με αναζήτηση νέων εργασιών σε παραπλήσιους χώρους..

Το δεύτερο κτύπημα της «ευρωπαϊκής» παγκοσμιοποίησης, ογκώδες και αδιαπραγμάτευτο, ήταν η ενιαία εσωτερική αγορά της 1/1/1993, όπου τα προϊόντα των κρατών –μελών, άρχισαν να κυκλοφορούν χωρίς τελωνειακούς ελέγχους. Μπορεί κάθε εμπορευόμενος πλέον να παραγγείλει μηχανήματα στη Γερμανία , σαν να τα παράγγελνε στο ελληνικό εργοστάσιο της Θεσσαλονίκης. Εκείνη την περίοδο χάθηκε το 90% των εργασιών για τους Έλληνες Εκτελωνιστές.

Έτσι κατά καιρούς, στα τριάντα περίπου χρόνια από την ένταξή μας στη σημερινή ΕΕ (απαρχές παγκοσμιοποίησης με την ενιαία εσωτερική αγορά) έγιναν προσπάθειες:

-          Ίδρυσης ασφαλιστικής εταιρείας

-          Επέκταση του αντικειμένου σε εταιρείες Διεθνών Μεταφορών

-          Δημιουργία Αποθηκευτικών Χώρων υποκειμένων τελωνειακών εμπορευμάτων και

-          Προσπάθεια ανάπτυξη συνεταιριστικού πνεύματος (συνεταιρισμός ΟΛΥΜΠΙΚ, κοινοπραξία ΣΕΠΑ, ΣΕΘ κλπ).

Όλες αυτές οι προσπάθειες δεν τελεσφόρησαν, δεν είχαν ευρύτερη απήχηση στους εκτελωνιστές. Αυτό φαίνεται και από την ανυπαρξία εθνικής νομοθετικής ρύθμισης σε αυτό το χρονικό διάστημα. Εκείνη την εποχή περίπου η νομοθετική ρύθμιση πέρασε στην ΕΟΚ- Ευρωπαϊκή Ένωση με προφανή άσχημα για τους εκτελωνιστές αποτελέσματα. Πάντως η παλαιά φρουρά των εκτελωνιστών, σιγά, σιγά συνταξιοδοτείται και η νέα γενιά καλείται να αντιμετωπίσει με κάποιο σκεπτικισμό το «άυλο Τελωνείο» και την «ηλεκτρονική διασάφηση» που θα επιβληθεί την επόμενη δεκαετία, όπως και το μεγάλο θηρίο της παγκοσμιοποίησης που λέγεται «κεντρικός τελωνισμός».

26 Νοεμβρίου 2008

Γιώργος Γιωγγαράς

E-mail = ggioggaras@Gmail.com Για αγορά βιβλίων πατήστε εδώ

Βρείτε επαγγελματικές λύσεις στο Blog  Σχολή Εκτελωνιστών του Γιώργου Γιωγγαρά

Ο ηλεκτρονικός επαγγελματισμός μειώνει τη γνώση της πείρας. Επικεντρωθείτε στο βιβλίο και στην δια βίου εκπαίδευση