Δευτέρα 6 Απριλίου 2015

Τα Κράτη Μέλη που συμμετέχουν σχεδόν μέχρι σήμερα στη σύμβασης CMR για οδικές εμπορευματικές μεταφορές (μάθημα 8), 6 Απριλίου 2015



Τα Κράτη Μέλη που  συμμετέχουν σχεδόν μέχρι σήμερα στη σύμβασης CMR για οδικές εμπορευματικές μεταφορές (μάθημα 8), 6 Απριλίου 2015 (Μέρος Πρώτο)


STATUS AS AT : 29-04-2014
CHAPTER XI
TRANSPORT AND COMMUNICATIONS

B . Road Traffic

11 . Convention on the Contract for the International Carriage of Goods by Road (CMR)
Geneva, 19 May 1956

Entry into force:2 July 1961, in accordance with article 43.

Registration   :2 July 1961, No. 5742

Status  :Signatories : 9. Parties : 55

Text:United Nations,  Treaty Series, vol. 399, p. 189.


ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΙΣ: 29-04-2014
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΧΙ
ΜΕΤΑΦΟΡΕΣ ΚΑΙ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΕΣ

Β. Οδική Κυκλοφορία

11. Σύμβαση περί του συμβολαίου για τη διεθνή οδική μεταφορά εμπορευμάτων (CMR)
Γενεύη, 19 Μάη, 1956

Έναρξη ισχύος: 2 Ιουλίου του 1961, σύμφωνα με το άρθρο 43.

Εγγραφή: 2 του Ιούλη του 1961, Νο 5742

Κατάσταση: υπογράφοντες: 9. Τα συμβαλλόμενα μέρη: 55

Κείμενο: Ηνωμένα Έθνη, σειρά Συνθήκη, τομ. 399, σ. 189.


Participant
Signature
Ratification, Accession(a), Succession(d)
Albania

20 Jul 2006 a
Armenia

9 Jun 2006 a
Austria                 
19 May 1956
18 Jul 1960
Azerbaijan                        

18 Sep 2006 a
Belarus                 

5 Apr 1993 a
Belgium                               
19 May 1956
18 Sep 1962
Bosnia and Herzegovina 1           

1 Sep 1993 d
Bulgaria

20 Oct 1977 a
Croatia 1

3 Aug 1992 d
Cyprus                  

2 Jul 2003 a
Czech Republic 2

2 Jun 1993 d
Denmark                           

28 Jun 1965 a
Estonia                 

3 May 1993 a
Finland               

27 Jun 1973 a
France                 
19 May 1956
20 May 1959
Georgia                                

4 Aug 1999 a
Germany 3, 4
19 May 1956
7 Nov 1961
Greece               

24 May 1977 a
Hungary

29 Apr 1970 a
Iran (Islamic Republic of)             

17 Sep 1998 a
Ireland

31 Jan 1991 a
Italy                     

3 Apr 1961 a
Jordan                

13 Nov 2008 a
Kazakhstan                       

17 Jul 1995 a
Kyrgyzstan                        

2 Apr 1998 a
Latvia                  

14 Jan 1994 a
Lebanon                            

22 Mar 2006 a
Lithuania                            

17 Mar 1993 a
Luxembourg                     
19 May 1956
20 Apr 1964
Malta                  

21 Dec 2007 a
Mongolia                           

18 Sep 2003 a
Montenegro 5

23 Oct 2006 d
Morocco

23 Feb 1995 a
Netherlands 6
19 May 1956
27 Sep 1960
Norway                                

1 Jul 1969 a
Poland
19 May 1956
13 Jun 1962
Portugal                             

22 Sep 1969 a
Republic of Moldova                    

26 May 1993 a
Romania

23 Jan 1973 a
Russian Federation

2 Sep 1983 a
Serbia 1

12 Mar 2001 d
Slovakia 2

28 May 1993 d
Slovenia 1

6 Jul 1992 d
Spain                   

12 Feb 1974 a
Sweden                              
19 May 1956
2 Apr 1969
Switzerland                       
19 May 1956
27 Feb 1970
Syrian Arab Republic                     

10 Sep 2008 a
Tajikistan                           

11 Sep 1996 a
The former Yugoslav Republic of Macedonia 1

20 Jun 1997 d
Tunisia                

24 Jan 1994 a
Turkey

2 Aug 1995 a
Turkmenistan                  

18 Sep 1996 a
Ukraine

16 Feb 2007 a
United Kingdom of Great Britain and Northern Ireland                

21 Jul 1967 a
Uzbekistan                       

28 Sep 1995 a


Συμμετέχων
Υπογραφή,
Η επικύρωση, προσχώρηση (α), η κληρονομική διαδοχή (δ)
Αλβανία
Αρμενία
Αυστρία
Αζερμπαϊτζάν
Λευκορωσία
Βέλγιο
Βοσνία και Ερζεγοβίνη 1

Βουλγαρία

Κροατία 1

Κύπρος
Τσεχική Δημοκρατία 2

Δανία
Εσθονία
Φινλανδία
Γαλλία
Γεωργία
Γερμανία 3, 4

Ελλάδα
Ουγγαρία

Ιράν (Ισλαμική Δημοκρατία του)
Ιρλανδία

Ιταλία
Ιορδανία
Καζακστάν
Κιργιστάν
Λετονία
Λίβανος
Λιθουανία
Λουξεμβούργο
Μάλτα
Μογγολία
Μαυροβούνιο 5

Μαρόκο

Ολλανδία 6

Νορβηγία
Πολωνία

Πορτογαλία
Δημοκρατία της Μολδαβίας
Ρουμανία

Ρωσική Ομοσπονδία

Σερβία 1

Σλοβακία 2

Σλοβενία 1

Ισπανία
Σουηδία
Ελβετία
Συριακή Αραβική Δημοκρατία
Τατζικιστάν
Η Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας 1

Τυνησία
Τουρκία

Τουρκμενιστάν
Ουκρανία

Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και Βορείου Ιρλανδίας
Ουζμπεκιστάν


19 May 1956 


19 May 1956 








19 May 1956 

19 May 1956 











19 May 1956 




19 May 1956 

19 May 1956 








19 May 1956 
19 May 1956 



20 Jul 2006 a
 9 Jun 2006 a
18 Jul 1960 
18 Sep 2006 a
 5 Apr 1993 a
18 Sep 1962 
 1 Sep 1993 d
20 Oct 1977 a
 3 Aug 1992 d
 2 Jul 2003 a
 2 Jun 1993 d
28 Jun 1965 a
 3 May 1993 a
27 Jun 1973 a
20 May 1959 
 4 Aug 1999 a
 7 Nov 1961 
24 May 1977 a
29 Apr 1970 a
17 Sep 1998 a
31 Jan 1991 a
 3 Apr 1961 a
13 Nov 2008 a
17 Jul 1995 a
 2 Apr 1998 a
14 Jan 1994 a
22 Mar 2006 a
17 Mar 1993 a
20 Apr 1964 
21 Dec 2007 a
18 Sep 2003 a
23 Oct 2006 d
23 Feb 1995 a
27 Sep 1960 
 1 Jul 1969 a
13 Jun 1962 
22 Sep 1969 a
26 May 1993 a
23 Jan 1973 a
 2 Sep 1983 a
12 Mar 2001 d
28 May 1993 d
 6 Jul 1992 d
12 Feb 1974 a
 2 Apr 1969 
27 Feb 1970 
10 Sep 2008 a
11 Sep 1996 a
20 Jun 1997 d
24 Jan 1994 a
 2 Aug 1995 a
18 Sep 1996 a
16 Feb 2007 a
21 Jul 1967 a
28 Sep 1995 a

Declarations and Reservations
(Unless otherwise indicated, the declarations and reservations were made upon ratification, accession or succession.)

Bulgaria 7

Czech Republic 2

Hungary 8
       Declaration:
       "1. The Hungarian People's Republic deems it necessary to call attention to the discriminative character of article 42 of the Convention by which a number of States are debarred from accession to the Convention. The matters regulated by the Convention concern the interests of all States, and therefore, in conformity with the principle of the sovereign equality of States, no State should be prevented from becoming a Party to such a Convention.
       "2. The Hungarian People's Republic points out that the provisions of article 46 of the Convention are contrary to the principle of international law recording the self-determination of peoples as well as to United Nations General Assembly resolution 1514 (XV) of 14 December 1960 on the Granting of Independence to Colonial Countries and Peoples."

Δηλώσεις και Επιφυλάξεις
(Εκτός αν αναφέρεται διαφορετικά, οι δηλώσεις και οι επιφυλάξεις έγιναν κατά την επικύρωση, την ένταξη ή την διαδοχή.)

Βουλγαρία 7

Τσεχική Δημοκρατία 2

Ουγγαρία 8
       Δήλωση:
       "1. Η Ουγγρική Λαϊκή Δημοκρατία θεωρεί ότι είναι αναγκαίο να επιστήσει την προσοχή στον διακριτικό χαρακτήρα του άρθρου 42 της Σύμβασης, με το οποίο ένας αριθμός Κρατών Μελών  είναι αποκλεισμένα από την προσχώρηση στη Σύμβαση. Τα θέματα που ρυθμίζονται από τη Σύμβαση αφορούν τα συμφέροντα όλων των κρατών, και, ως εκ τούτου, σύμφωνα με την αρχή της κυρίαρχης ισότητας των Κρατών, κανένα Κράτος δεν θα πρέπει να εμποδίζεται από το να γίνει συμβαλλόμενο Μέλος σε μια τέτοια Σύμβαση.
       "2. Η Λαϊκή Δημοκρατία της Ουγγαρίας επισημαίνει ότι οι διατάξεις του άρθρου 46 της Σύμβασης είναι αντίθετη προς την αρχή του διεθνούς δικαίου που καταγράφεται ως  αυτοδιάθεση των λαών, όπως και στο ψήφισμα της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών 1514 (XV) της 14 Δεκεμβρίου του 1960 σχετικά με τη παραχώρηση της Ανεξαρτησίας σε Αποικιακές Χώρες και Λαούς. "


Ireland
       Declaration:
       "Accession does not imply acceptance of the term `Republic of' used in the first paragraph [of the Protocol of Signature to the Convention]."

Ιρλανδία
       Δήλωση:
       "Η προσχώρηση δεν συνεπάγεται την αποδοχή του όρου` «Δημοκρατία» που χρησιμοποιείται στην πρώτη παράγραφο [του Πρωτοκόλλου Υπογραφής της Σύμβασης]."


Morocco
       Reservation:
       Pursuant to article 48 of the said Convention, the Kingdom of Morocco does not consider itself bound by the provisions of article 47 of the Convention, under which any dispute between two or more Parties relating to the interpretation or application of the present Convention which is not settled by negotiation or other means may, at the request of anyone of the Contracting Parties concerned, be referred for settlement to the International Court of Justice.
       The Kingdom of Morocco declares that in order for a dispute between two or more Parties to be referred to the International Court of Justice, it is necessary to have the consent of all States Parties to the dispute in each individual case.
Μαρόκο
       Επιφυλάξεις:
       Σύμφωνα με το άρθρο 48 της εν λόγω Σύμβασης, το Βασίλειο του Μαρόκου δεν θεωρεί ότι δεσμεύεται από τις διατάξεις του άρθρου 47 της Σύμβασης, σύμφωνα με τις οποίες κάθε διαφορά μεταξύ δύο ή περισσοτέρων συμβαλλομένων Μερών σχετικά με την ερμηνεία ή την εφαρμογή της παρούσας Σύμβασης που δεν επιλύεται με διαπραγμάτευση ή άλλα μέσα μπορούν, μετά από αίτηση οποιουδήποτε από τα ενδιαφερόμενα Συμβαλλόμενα Μέρη να παραπεμφθεί, προς επίλυση στο Διεθνές Δικαστήριο.

       Το Βασίλειο του Μαρόκου δηλώνει ότι, προκειμένου μια διαμάχη μεταξύ δύο ή περισσοτέρων συμβαλλομένων μερών να παραπεμφθεί στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, είναι απαραίτητο να έχει τη συναίνεση όλων των Κρατών Μερών της διαφοράς, σε κάθε μεμονωμένη περίπτωση.


Poland 9

Romania
       Reservation:
       The Socialist Republic of Romania declares, pursuant to article 48 of the Convention on the Contract for the International Carriage of Goods by Road (CMR), done at Geneva on 19 May 1956, that it does not consider itself as bound by article 47 of the Convention, under which any dispute between two or more Contracting Parties relating to the interpretation or application of the Convention which is not settled by negotiation or other means may, at the request of any one of the Contracting Parties concerned, be referred to the International Court of Justice.
       The Socialist Republic of Romania considers that such disputes may be referred to the International Court of Justice only with the consent of all parties to the dispute in each individual case.
       Declaration:
       The Council of State of the Socialist Republic of Romania declares that the provisions of article 42, paragraphs 1 and 2 of the Convention are not in keeping with the principle that multilateral international treaties must be open for participation by all States for which the aim and purpose of such treaties are of concern.
       The Council of State of the Socialist Republic of Romania declares that the maintenance of the dependent status of certain territories to which reference is made in article 46 of the Convention is not in conformity with the Charter of the United Nations and the documents adopted by the United Nations concerning the granting of independence to colonial countries and peoples, including the Declaration on Principles of International Law concerning Friendly Relations and Cooperation among States in accordance with the Charter of the United Nations, unanimously adopted in 1970 by the General Assembly in its resolution 2625 (XXV), which solemnly proclaims the duty of States to promote realization of the principle of equal rights and self-determination of peoples in order to bring a speedy end to colonialism.
Πολωνία 9

Ρουμανία
       Επιφύλαξη:
       Η Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Ρουμανίας δηλώνει, σύμφωνα με το άρθρο 48 της Συμβάσεως στο Συμβόλαιο της διεθνούς Μεταφοράς Εμπορευμάτων Οδικώς (CMR), που υπεγράφη στη Γενεύη στις 19 Μαΐου 1956, ότι δεν θεωρεί τον εαυτό της δεσμευόμενο από το άρθρο 47 της Σύμβασης, που μπορεί, μια οποιαδήποτε διαφορά μεταξύ δύο ή περισσοτέρων Συμβαλλομένων Μερών σχετικά με την ερμηνεία ή την εφαρμογή της Σύμβασης, μετά από αίτηση οποιουδήποτε από τα ενδιαφερόμενα Συμβαλλόμενα Μέρη να παραπεμφθεί στο Διεθνές Δικαστήριο, όταν δεν επιλύεται με διαπραγματεύσεις ή άλλα μέσα.
       Η Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Ρουμανίας θεωρεί ότι αυτές οι διαφορές μπορούν να παραπεμφθούν στο Διεθνές Δικαστήριο μόνο με τη συναίνεση όλων των μερών της διαφοράς, σε κάθε μεμονωμένη περίπτωση.

       Δήλωση:
       Το Συμβούλιο της Επικρατείας της Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας της Ρουμανίας δηλώνει ότι οι διατάξεις του άρθρου 42, παράγραφοι 1 και 2 της Σύμβασης δεν είναι σύμφωνες με την αρχή ότι οι πολυμερείς διεθνείς συνθήκες πρέπει να είναι ανοιχτές για συμμετοχή από όλα τα κράτη μέλη όπου ο στόχος και ο σκοπός αυτών των συνθηκών είναι ωφέλιμος.
       Το Συμβούλιο της Επικρατείας της Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας της Ρουμανίας δηλώνει ότι η διατήρηση εξηρτημένης κατάστασης  ορισμένων περιοχών που γίνεται αναφορά στο άρθρο 46 της Σύμβασης δεν είναι σύμφωνη με το Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών και τα έγγραφα που εγκρίθηκαν από τα Ηνωμένα Έθνη σχετικά με τη χορήγηση ανεξαρτησίας στην αποικιακές χώρες και στους λαούς, συμπεριλαμβανομένης της Διακήρυξης των Αρχών του Διεθνούς Δικαίου σχετικά με Σχέσεις Φιλίας και Συνεργασίας μεταξύ των Μελών σύμφωνα με τον Καταστατικό Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, ο οποίος εγκρίθηκε ομόφωνα το 1970 από τη Γενική Συνέλευση με το ψήφισμα του 2625 ( XXV), η οποία διακηρύσσει πανηγυρικά την υποχρέωση των Κρατών να προωθήσουν την υλοποίηση της αρχής των ίσων δικαιωμάτων και της αυτοδιάθεσης των λαών, προκειμένου να φέρει ένα γρήγορο τέλος στην αποικιοκρατία.


Russian Federation

       Declaration:
       The Union of Soviet Socialist Republics declares that the provisions of article 46 of the Convention on the Contract for the International Carriage of Goods by Road, 1956, to the effect that Contracting Parties may extend the Convention to territories for the international relations of which they are responsible, are outmoded and at variance with Declaration on the Granting of Independence to Colonial Countries and Peoples adopted by the United Nations General Assembly [resolution 1514 (XV) of 14 December 1960].
       Reservation:
       The Union of Soviet Socialist Republics does not consider itself bound by the provisions of article 47 of the Convention on the Contract for the International Carriage of Goods by Road, 1956, to the effect that disputes relating to the interpretation or application of the Convention may be referred to the International Court of Justice at the request of any one of the parties to the dispute, and states that the referral of such a dispute to the International Court of Justice must be subject to the agreement of all the parties to the dispute in each specific case.
Ρωσική Ομοσπονδία

       Δήλωση:
       Η Ένωση των Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών δηλώνει ότι οι διατάξεις του άρθρου 46 της Σύμβασης για τη Σύμβαση για τη Διεθνή Μεταφορά Εμπορευμάτων Οδικώς, 1956, σύμφωνα με την οποία τα Συμβαλλόμενα Μέρη μπορούν να επεκτείνουν τη Σύμβαση σε εδάφη για διεθνείς σχέσεις των οποίων είναι υπεύθυνα, είναι ξεπερασμένες και σε αντίθεση με τη Δήλωση σχετικά με τη Παραχώρηση Ανεξαρτησίας στις Αποικιακές Χώρες και Λαούς που ενέκρινε η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών [ψήφισμα 1514 (XV) της 14 Δεκ 1960].
       Επιφύλαξη:
       Η Ένωση των Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών δεν θεωρεί ότι δεσμεύεται από τις διατάξεις του άρθρου 47 της Σύμβασης για τη Σύμβαση για τη Διεθνή Μεταφορά Εμπορευμάτων Οδικώς, του 1956, σύμφωνα με την οποία οι διαφορές που αφορούν την ερμηνεία ή την εφαρμογή της Σύμβασης μπορεί να παραπέμπεται στο Διεθνές Δικαστήριο κατόπιν αιτήματος οποιουδήποτε από τα μέρη της διαφοράς, και δηλώνει ότι η παραπομπή μιας τέτοιας διαφοράς στο Διεθνές Δικαστήριο πρέπει να υπόκειται στη συμφωνία όλων των μερών της διαφοράς σε κάθε συγκεκριμένη περίπτωση.


Slovakia 2

Turkey
       Reservation:
       "The Republic of Turkey does not consider itself bound by article 47 of the Convention, under which any dispute between two or more Contracting Parties relating to the interpretation or application of the Convention which is not settled by negotiation or other means may, at the request of any of the Contracting Parties concerned, be referred to the International Court of Justice."

Ukraine

Reservation:
       "Pursuant to paragraph 1 of Article 48 of the Convention Ukraine does not consider itself bound by the provisions of Article 47 of the Convention."
Σλοβακία 2

Τουρκία

       Κρατήσεις:
       "Η Δημοκρατία της Τουρκίας δεν θεωρεί ότι δεσμεύεται από το άρθρο 47 της Σύμβασης, σύμφωνα με το οποίο κάθε διαφορά μεταξύ δύο ή περισσοτέρων συμβαλλομένων μερών σχετικά με την ερμηνεία ή την εφαρμογή της Σύμβασης, η οποία δεν επιλύεται με διαπραγματεύσεις ή άλλα μέσα μπορούν, κατόπιν αιτήσεως από οποιοδήποτε από τα ενδιαφερόμενα συμβαλλόμενα μέρη να παραπεμφθεί στο Διεθνές Δικαστήριο Δικαιοσύνης ».


Ουκρανία

Κρατήσεις:
       «Σύμφωνα με την παράγραφο 1 του άρθρου 48 της Σύμβασης της Ουκρανίας δεν θεωρεί ότι δεσμεύεται από τις διατάξεις του άρθρου 47 της Σύμβασης."


E-mail = ggioggaras@Gmail.com

Στο blog που βρισκόσαστε υπάρχουν:
317 αναρτήσεις σε 20.270 προβολές σελίδων
με κανονισμούς ΕΕ, νόμους, εγκυκλίους, μελέτες,  σχόλια, βιβλία
Πίνακας προηγούμενων Μαθημάτων της Σχολής
 στην ανάρτηση της 31 Μαρτίου 2015

Εκτύπωση πολυσέλιδων Νόμων, Κανονισμών κλπ
Ιστοσελίδα = PrePrint.gr
Με μικρό κόστος

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου