Τιμολόγια
εξωτερικού. Πληροφορίες που αναγράφονται και στα τιμολόγια εξαγωγής για την
υποχρέωση ή μη πληρωμής ΦΠΑ, (Μάθημα 6),
13 Φεβρουαρίου 2015
Frequently Asked Questions for
Traders
·
·
o
o
·
·
·
o 1.8.1 Invoice issued by a third party (outsourcing)
o 1.8.2 Invoice issued by the recipient of the supply (self-billing)
o 1.8.3 The person supplying the invoice (third party or
client) is established outside the European Union
·
·
o
§
o
·
·
·
An invoice may be
any document in paper or electronic form, no matter what its title or function,
that may serve to obtain a VAT deduction for a taxable person, provided that the
conditions laid down in the Directive are fulfilled.
·
·
There are no specific
requirements on the format of an invoice.
Invoices can be issued by:
·
the supplier (the
person who supplies the goods or services);
·
the purchaser (the
person who receives the supplies); or
·
a contractor (outsourcing
to a third party to the transaction who is engaged to issue invoices).
See 1.8 Can someone else (apart from the supplier) issue invoices?
for rules about invoices issued by other people than the supplier.
In all cases, the supplier is responsible for the issue
of the invoice and its contents.
There are two main situations when an invoice must be
issued:
·
business to business
('BtoB') supplies; and
·
certain business
to consumer ('BtoC') supplies.
Additionally, specific rules may be laid down by a Member
State for supplies made in that Member State.
In all cases, an invoice must be issued for deposits
(sometimes called 'partial payments') as well as for full payments.
Invoices must be issued by a taxable person whenever
goods or services are supplied to:
·
another Taxable person;
or
·
a non-taxable legal
person (corporations, associations, etc who do not charge VAT).
Invoices must be issued by a taxable person when certain
goods are supplied to a non-taxable person:
·
supplies of certain
new means of transport (see article 28c (A) of Directive 77/388/EEC).
In certain cases, Member States may increase or reduce
invoicing obligations.
1.
Member States may
increase invoicing obligations; by providing additional cases when an invoice
must be provided (other than those covered by situations 1 and 2). They can do
so for example for supplies to private individuals (other than those listed under
1.3.2).
In this case, the invoices do not necessarily need to contain all the information required for VAT invoices. See 1.4 What information must an invoice contain?
2. Member States may reduce invoicing obligations, by not
requiring that an invoice be issued for certain supplies.
They can do so for:
·
article 13 exempt supplies and
·
some exempted supplies
with a right of deduction (so-called "zero-rated" supplies).
·
An invoice must contain the following information:
1.
the date of issue;
2. a sequential number that uniquely identifies the invoice;
3. the supplier's VAT identification number;
4. the customer's VAT identification number (only when the
customer is liable to pay the tax on the supply);
5. the supplier's full name and address;
6. the customer's full name and address;
7. a description of the quantity and nature of the goods
supplied or services rendered;
8. the date of the supply or payment (if different from
the date of supply);
9.
the VAT rate applied;
10. the VAT amount payable;
11. a break-down of the VAT amount payable per VAT rate or
exemption;
12. the unit price of the goods or services exclusive of
tax, discounts or rebates (unless included in the unit price);
In some cases, additional information must be included
on the invoice:
1.
where:
·
the supply is exempted; or
·
the customer is liable
to pay the tax (the supply is subject to the 'reverse charge procedure');
the invoice must contain
·
a statement explaining
that this is the case; or
·
a reference to the
appropriate (Community or national) legislation that deems the supply exempt or
subject to the reverse charge procedure;
2. where the intra-Community supply of a new means of transport
is involved, the particulars specified in Article 28a(2) of Directive
77/388/EEC (for example, for a car: its age and
its mileage);
3. where the margin scheme is applied,
·
a statement explaining
that this is the case; or
·
a reference to the
relevant (Community or national) legislation; and
4. where the person liable to pay the tax is a tax representative,
his VAT identification number, full name and address.
Note 1: Member States cannot
require that any additional information appear on an invoice as a precondition
to the right to deduct VAT . See 1.4.5 Additional information that Member States may (and may not)
require on invoices.
Note 2: for paragraphs
(a) and (c) above, the choice whether to:
·
make a statement; or
·
refer to the appropriate
(Community or national) legislation on the invoice is a business decision.
Note 3: businesses can
provide any additional information on invoices at their own discretion (depending
on business practices).
In certain situations, Member States may simplify invoicing
rules for supplies taking place on their territory. For example, invoices for
small amounts, taxi fares and tolls. These specific rules are laid down in national
legislation.
The amounts on invoices may be expressed in any currency.
However, the amount of tax to be paid must be expressed
in the national currency of the Member State where the supply takes place (see
'place of taxable transactions' in Directive
77/388/EEC), using the correct
conversion mechanism.
Member States may require that the VAT identification
number of the client appear on every invoice (and not only when the client is
liable to pay VAT).
They can only impose such a requirement on those traders
which are established on their territory.
1.4.5.2 Information required by other legislation (not VAT legislation)
In addition to the obligatory information (see 1.4.1 above) that all invoices must contain, Member States may
require (for other than VAT purposes) suppliers established on their territory
to include additional information on invoices. However, a person's right to deduct
VAT cannot depend on this additional information appearing on an invoice.
Member States may not require invoices to be signed.
Please note that the e-signature referred to in 2.2.1 How do I provide these guarantees? is only a technical protection
measure.
Member States may require translation of the invoice
into the national language, if this is necessary for control purposes.
Sometimes, invoices need to be changed (for example,
goods are returned, there is an error in the original invoice...). These changes
often appear in 'credit notes' or 'debit notes'.
In this case, the document correcting or changing the
original invoice must contain all of the information that an original invoice
(see 1.4 What information must an invoice contain?) must contain
plus an unambiguous reference to the original invoice.
Members States may allow some of these details to be
omitted for supplies
There are no European-wide rules for time limits on issuing
invoices.
Each Member State can set its own rules about time limits
for issuing invoices
A summary invoice is an invoice that covers several separate
supplies of goods or services.
There are no European-wide rules for the issue of summary
invoices.
Each Member State can set its own conditions for issuing
summary invoices.
Where the supplier does not issue invoices himself, invoices
may be issued by:
·
a third party (where
invoicing is outsourced to a contractor); and
·
the customer (self-billing).
Different rules apply in each of these cases.
In all cases, the supplier is responsible for the issuing
of the invoice and its contents. In addition, the legislation of the supplier's
Member State must be respected.
There are no additional conditions when a third party
issues invoices on behalf of the supplier.
The following conditions apply if the recipient of the
supply issues the invoice:
·
both the supplier
and the recipient must agree from the outset that the customer will supply the
invoice (the agreement procedure);
·
there must be a procedure
for the supplier to accept each invoice (the acceptance procedure).
Additional rules on self-billing may be set by Member
States, such as the terms and conditions of the agreement and acceptance procedures.
1.8.3 The person supplying the invoice (third party or client)
is established outside the European Union
If the person issuing the invoice is established outside
the European Union, individual Member States may impose additional conditions.
In some Members States, not all traders have an intracommunity
VAT number (for example when they only trade domestically). Specific rules apply
to determine which VAT number must be indicated on their invoices.
E-invoicing is the ability to issue electronic invoices
for VAT supplies instead of paper invoices.
Electronic invoices may be issued at the discretion of
the supplier, as long as 2.2 are obeyed. (Member States may not require that additional
paper copies be issued.)
E-invoices may be sent using two methods (e-signatures
and EDI). Other electronic means may be used in certain cases. See 2.2.1 How do I provide these guarantees?
Two main conditions must be fulfilled:
·
the customer must
accept receipt of invoices by electronic means; and
·
guarantees need to
be provided for:
the authenticity of the invoice's origin; and
o the integrity of the invoice's contents.
Member States cannot impose any other obligations or
formalities relating to e-invoicing.
There are two ways to guarantee the authenticity of origin
and integrity of contents of an invoice:
·
using an advanced
electronic signature; or
·
using electronic data interchange.
·
'Advanced electronic signature' is defined in Article
2(2) of Directive
1999/93/EC of 13 December 1999 on a Community framework for electronic signatures.
An 'advanced electronic signature' is an electronic signature
that:
·
is uniquely linked
to the person signing it (the 'signatory');
·
is capable of identifying
the signatory;
·
is created using
means that the signatory can maintain under his sole control; and
·
renders detectable
any post-issue changes to the data that it guarantees.
Member States may ask their own suppliers that an advanced
electronic signature which is:
·
based on a qualified
certificate; and
·
created by a secure-signature-creation
device.
These terms are defined in Articles 2(6) and (10) of
Directive 1999/93.
'Electronic data interchange' is defined in Article 2
of 94/820/EC
Commission Recommendation of 19 October 1994 relating to the legal aspects of
electronic data interchange.
Briefly, it is any electronic interchange based on:
·
an agreed standard;
·
an agreement between
the parties (before the invoice is issued); and
·
a message that can
be automatically understood and treated by companies without human intervention.
Electronic data exchange is not limited to specific standards,
such as 'EDIFACT'.
Member States may require that their own suppliers provide
an additional summary document on paper, subject to conditions that they lay down.
Other electronic means (e.g. email, fax, etc) may be
used subject to acceptance in the national rules of the Member State(s) concerned.
Example:
Eureka Co is a taxable person established in Member State
A that makes supplies to Member State B. Eureka Co may only use 'other electronic
means' (that is, not advanced electronic signature and electronic data interchange)
to guarantee its invoices if both Member States A and B accept the other electronic
means.
Until 31 December 2005, Member States may require that
prior notification be given to the relevant administration in the Member State
before e-invoicing can occur.
E-invoices may be sent in batches. In this case, the
common data (including the digital signature if appropriate) need only be provided
once.
Invoices may be 'posted' on a website that your clients
can access. The Directive only requires that the invoices be 'made available'
and not that they be 'sent'.
All taxable persons must keep a copy of every invoice:
·
issued by them or
on their behalf (by a third party or customer); and
·
that they receive.
Alongside these general rules, Member States may impose
additional rules for:
·
supplies made in
their territory; and
·
invoices received
by a taxable person established in their territory.
These rules may require:
·
that the invoice
be stored in its original form (paper or electronic);
·
if the invoices are
stored electronically, that the data guaranteeing the:
o authenticity of the invoice's origin; and
o integrity of its content be stored as well.
Invoices must be stored both by the supplier and by the
client but both may outsource the storage function to a third party.
The information may be stored anywhere in the European
Union, subject to two conditions. The information must be available:
·
electronically; and
·
online.
Member States may, however, have more flexible rules
for supplies that take place on their territory.
Please find below further details regarding information
storage.
If the storage does not comply with these conditions
(for example, paper storage), the Member State where the taxable person is established
may require that invoices be stored within that Member State.
3.3.2 Invoices stored outside a Member State's territory
If the invoices are stored outside the Member State where
the taxable person is established, then the Member State may require notification
of the place of storage.
Traders not established in the Member State where they
make a supply cannot be required to store their accounting documentation in that
territory (even in paper form).
The information must be stored in a manner that guarantees,
for the entire storage period:
·
the authenticity
of the invoice's origin;
·
the integrity of
the invoice's contents; and
·
the readability of
the invoice.
No specific format may be required for storage.
The period for which invoices must be stored is determined
by each Member State for:
·
supplies made in
their territory; and
·
invoices received
by a taxable person established in their territory.
Note that this period can sometimes be found in legislation
other than VAT legislation.
Tax administrations of one Member State have a right
(for control purposes) to access, download and use electronic invoices that are
stored electronically in another Member State when:
·
a taxable person
is established in the first Member State; and
·
that taxable person
is storing his invoices electronically in the second Member State.
These new rules are applicable to all supplies made within
the territory of the European Union.
These invoicing rules apply to exports of goods, as the
place of taxation of exports is within the European Union, even if the supply
is exempt from VAT.
These invoicing rules do not apply to imports of goods.
Article 23 of Directive 77/388/EEC (which refers to Customs legislation) lays down specific
obligations for imports.
This is a supply that is not subject to VAT (so the buyer
cannot claim a VAT refund). For example, supplies made by hospitals, doctors or
ambulances. See article 13 of Directive 77/388/EEC.
This is someone who is not required to be registered
by VAT legislation. There are 2 main types of non-taxable persons:
·
non-taxable legal
persons - a legal person that does not have to charge VAT on its supplies (ex
: a hospital)
·
non-taxable natural
persons - final consumers.
See Taxable person.
A taxable person is a person who in the course of this
business makes taxable supplies.
|
Συχνές Ερωτήσεις
για τους Εμπορευόμενους
Ποιοι είναι οι
νέοι κανόνες έκδοσης τιμολογίου με ΦΠΑ;
• 1.1 Τι είναι
ένα τιμολόγιο;
• 1.2 Ποιος μπορεί
να προμηθεύσει τιμολόγια;
• 1.3 Πότε πρέπει
να εκδοθεί ένα τιμολόγιο;
1.3.1 Περίπτωση 1η – από B σεB προμηθευτή
1.3.2 Περίπτωση 2η- από B σε C προμηθευτή
1.3.3 Ειδικοί κανόνες για παραδόσεις που πραγματοποιούνται
στο εσωτερικό ή προς ορισμένα Κράτη Μέλη
• 1.4 Τι πληροφορίες πρέπει να περιέχει ένα τιμολόγιο;
o 1.4.1 Υποχρεωτικές πληροφορίες για όλα
τα τιμολόγια
o 1.4.2 Συμπληρωματικές πληροφορίες που απαιτούνται
σε ορισμένες περιπτώσεις
o 1.4.3 Απλοποιημένα τιμολόγια
o 1.4.4 Ποιο νόμισμα θα πρέπει να αναγράφεται
στο τιμολόγιο;
o 1.4.5 Πρόσθετες πληροφορίες τις οποίες
τα κράτη μέλη μπορούν (και δεν μπορούν) να απαιτήσυν στα τιμολόγια
1.4.5.1 Οι πληροφορίες που απαιτούνται
από τη νομοθεσία του ΦΠΑ
1.4.5.2 Οι πληροφορίες που απαιτούνται
από άλλη νομοθεσία (όχι τη νομοθεσία του ΦΠΑ)
1.4.5.3 Υπογραφές στα τιμολόγια
O 1.4.6 Το τιμολόγιο μου σε μια ξένη γλώσσα
•
1.5 Τι γίνεται αν χρειαστεί να αλλάξει ένα τιμολόγιο;
• 1.6 Ποιες είναι οι προθεσμίες για την έκδοση τιμολογίων;
• 1.7 Μπορώ να εκδώσω ένα συγκεντρωτικό τιμολόγιο;
• 1.8 Μπορεί κάποιος άλλος (εκτός από τον προμηθευτή)
να εκδώσει τιμολόγια;
o 1.8.1 Τιμολόγιο που εκδίδεται από έναν
τρίτο πρόσωπο (outsourcing)
o 1.8.2 Τιμολόγιο που εκδίδεται από τον παραλήπτη
της παροχής (αυτοτιμολόγηση)
o 1.8.3 Το πρόσωπο που προσκομίζει το τιμολόγιο
(τρίτος ή πελάτης) που είναι εγκατεστημένος εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης
• 1.9 Δεν έχω αριθμό φορολογικού μητρώου του ΦΠΑ!
Κανόνες ηλεκτρονικής τιμολόγησης με ΦΠΑ
• 2.1 Τι είναι η ηλεκτρονική-τιμολόγηση;
• 2.2 Ποιες είναι οι προϋποθέσεις για τα ηλεκτρονικά
τιμολόγια;
o 2.2.1 Πώς μπορώ να παρέχω αυτές τις εγγυήσεις;
2.2.1.1 Τι είναι μια προηγμένη ηλεκτρονική
υπογραφή;
2.2.1.2 Τι είναι η ηλεκτρονική ανταλλαγή
δεδομένων;
2.2.1.3 Τι γίνεται με τα άλλα ηλεκτρονικά
μέσα;
o 2.2.2 Μεταβατικά μέτρα
•
2.3 Μπορώ να
στείλω e-τιμολόγια τμηματικά;
• 2.4 Μπορώ να «βάλω» ηλεκτρονικά τιμολόγια σε έναν
ιστοχώρο όπου ο πελάτης μου μπορεί να έχει πρόσβαση;
Αποθήκευση τιμολογίων με ΦΠΑ
• 3.1 Τι πληροφορίες
πρέπει να φυλάξω για τα τιμολόγια;
o 3.1.1 Γενικοί κανόνες
O 3.1.2 Ειδικοί κανόνες για τα κράτη μέλη
• 3.2 Ποιος μπορεί
να αποθηκευτούν τα τιμολόγια;
• 3.3 Πού μπορώ να αποθηκεύσω τις πληροφορίες;
o 3.3.1 Αποθήκευση που δεν ταιριάζει με αυτές
τις συνθήκες
o 3.3.2 Τιμολόγια που αποθηκεύονται εκτός
της επικράτειας ενός Κράτους Μέλους
o 3.3.3 Οι έμποροι που δεν είναι εγκατεστημένοι
στο Κράτος Μέλος όπου κάνουν μια προμήθεια
• 3.4 Πώς πρέπει να αποθηκεύω τις πληροφορίες;
• 3.5 Πόσο χρόνο πρέπει να αποθηκεύω τις πληροφορίες;
3.6 Φορολογικές Διοικήσεις που δικαιούνται να έχουν
πρόσβαση σε πληροφορίες
Σε ποιες προμήθειες ισχύουν οι νέοι κανόνες
•
4.1 Οι
κανόνες αυτοί εφαρμόζονται στις εισαγωγές και τις εξαγωγές;
o 4.1.1 Εξαγωγές
o 4.1.2 Εισαγωγές
Γλωσσάριο
Ποιοι είναι οι νέοι κανόνες τιμολόγησης ΦΠΑ;
1.1
Τι είναι ένα τιμολόγιο;
• Ένα τιμολόγιο μπορεί
να είναι οποιοδήποτε έγγραφο σε έντυπη ή ηλεκτρονική μορφή, δεν έχει σημασία με
τι τίτλο ή με ποια λειτουργία έκδοασης, που μπορεί να χρησιμεύσει για να αποκτήσετε
την έκπτωση του ΦΠΑ για υποκείμενους στο φόρο, υπό την προϋπόθεση ότι πληρούνται
οι όροι που προβλέπονται στην οδηγία.
• Δεν υπάρχουν ειδικές
απαιτήσεις σχετικά με τη μορφή του τιμολογίου.
1.2
Ποιος μπορεί να δώσει τιμολόγια;
Τα τιμολόγια μπορούν
να εκδίδονται από:
• τον προμηθευτή (το
πρόσωπο που προμηθεύει αγαθά ή υπηρεσίες)?
• τον αγοραστή (το
πρόσωπο που λαμβάνει τις προμήθειες)? ή
• τον ανάδοχο (τον
εξωχώριο ( outsourcing) ένα τρίτο πρόσωπο της συναλλαγής που έχει επιφορτιστεί με την έκδοση τιμολογίων).
Δείτε 1.8. Μπορεί
κάποιος άλλος (εκτός από τον προμηθευτή) να εκδίδει τιμολόγια; με τους κανόνες
σχετικά με τα τιμολόγια που εκδίδονται από άλλα πρόσωπα από τον προμηθευτή.
Σε όλες τις περιπτώσεις,
ο προμηθευτής είναι υπεύθυνος για την έκδοση του τιμολογίου και του περιεχομένου
του.
1.3
Πότε πρέπει να εκδοθεί τιμολόγιο;
Υπάρχουν δύο κύριες
περιπτώσεις, όταν πρέπει να εκδοθεί τιμολόγιο:
• από επιχείρηση που
προμηθεύσει επιχείρηση («B στο B)? και
• ορισμένες επιχειρήσεις
που προμηθεύουν καταναλωτές («B στο C).
Επιπλέον, ειδικοί
κανόνες μπορούν να θεσπίζονται από ένα Κράτος Μέλος για παραδόσεις που πραγματοποιούνται
στο ίδιο Κράτος Μέλος.
Σε όλες τις περιπτώσεις,
το τιμολόγιο πρέπει να εκδίδεται επί πιστώσει
(μερικές φορές ονομάζεται « τμηματικές πληρωμές»), καθώς και για πλήρεις πληρωμές.
1.3.1
Περίπτωση 1 - προμήθειες B toB
Τα τιμολόγια πρέπει
να εκδίδονται από τον υποκείμενο στον φόρο κάθε φορά που αγαθά ή υπηρεσίες παρέχονται
σε:
• άλλον υποκείμενο
στον φόρο? ή
• μη υποκείμενο στο
φόρο νομικό πρόσωπο (επιχειρήσεις, ενώσεις, κλπ που δεν χρεώνουν ΦΠΑ).
1.3.2
Περίπτωση 2 - προμήθειες B toC
Τα τιμολόγια πρέπει
να εκδίδονται από τον υποκείμενο στον φόρο, για ορισμένα αγαθά που παρέχονται
σε μη υποκείμενο στο φόρο:
• ορισμένες περιπτώσεις
τηλεπωλήσεων (δείτε το άρθρο 28β (Β) (1) της Οδηγίας 77/388 / ΕΟΚ)? και
• παραδόσεις ορισμένων
νέων μεταφορικών μέσων (βλέπε άρθρο 28γ (Α) της Οδηγίας 77/388 / ΕΟΚ).
1.3.3
Ειδικοί κανόνες για παραδόσεις που πραγματοποιούνται σε ορισμένα Κράτη Μέλη
Σε ορισμένες περιπτώσεις,
τα Κράτη Μέλη μπορούν να αυξήσουν ή να μειώσουν τις υποχρεώσεις τιμολόγησης.
1. Τα Κράτη Μέλη μπορούν
να αυξήσουν τις υποχρεώσεις τιμολόγησης? Με το να αποδεχόμεθα πρόσθετες περιπτώσεις
όταν ζητείται ένα τιμολόγιο (πλην εκείνων που καλύπτονται από τις περιπτώσεις
1 και 2). Μπορούν να το κάνουν, για παράδειγμα για τις προμήθειες σε ιδιώτες (εκτός
εκείνων που αναφέρονται στο 1.3.2).
Σε αυτή την περίπτωση,
τα τιμολόγια δεν χρειάζεται απαραιτήτως να περιέχουν όλες τις πληροφορίες που
απαιτούνται για τιμολόγηση με ΦΠΑ. Βλέπε 1.4. Τι πληροφορίες πρέπει να περιέχει
ένα τιμολόγιο;
2. Τα Κράτη Μέλη μπορούν
να μειώσουν τις υποχρεώσεις τιμολόγησης, όταν δεν απαιτείται έκδοση τιμολογίου για ορισμένες παραδόσεις.
Μπορούν να το κάνουν
για:
• στο άρθρο 13για
απαλλασσόμενες παραδόσεις και
• μερικές απαλλασσόμενες
παραδόσεις με δικαίωμα έκπτωσης (οι λεγόμενες " προμήθειες με μηδενικό συντελεστή").
1.4 Τι πληροφορίες πρέπει να περιέχει ένα τιμολόγιο;
1.4.1 Υποχρεωτικές πληροφορίες για όλα τα τιμολόγια
Το
τιμολόγιο πρέπει να περιλαμβάνει τις ακόλουθες πληροφορίες:
1.
την ημερομηνία έκδοσης?
2.
ένας αύξων αριθμός που μοναδικά προσδιορίζει το τιμολόγιο?
3.
τον αριθμό φορολογικού μητρώου του ΦΠΑ του προμηθευτή?
4.
τον αριθμό φορολογικού μητρώου του ΦΠΑ του πελάτη (μόνο όταν ο πελάτης είναι υπόχρεος
να καταβάλει τον φόρο κατά την παράδοση)?
5.
το πλήρες όνομα και τη διεύθυνση του προμηθευτή?
6.
το πλήρες όνομα και τη διεύθυνση του πελάτη?
7.
την περιγραφή της ποσότητας και του είδους των αγαθών ή των παρεχόμενων υπηρεσιών?
8.
την ημερομηνία της παράδοσης ή της πληρωμής (αν είναι διαφορετική από την ημερομηνία
της παράδοσης)?
9.
τον συντελεστής ΦΠΑ που εφαρμόζεται?
10.
το ποσό του οφειλόμενου ΦΠΑ?
11.
ένα κενό-κάτω του καταβλητέου ανά συντελεστή ΦΠΑ ή απαλλαγής του ποσού ΦΠΑ?
12.
η τιμή μονάδας του αγαθών ή υπηρεσιών άνευ φόρου, τις εκπτώσεις και τις επιστροφές (εφόσον δεν περιλαμβάνονται
στην τιμή μονάδας)?
1.4.2 Συμπληρωματικές πληροφορίες που απαιτούνται
σε ορισμένες περιπτώσεις
Σε
ορισμένες περιπτώσεις, οι πρόσθετες πληροφορίες πρέπει να περιλαμβάνονται στο
τιμολόγιο:
1.
όπου:
•
η προμήθεια (πώληση) απαλλάσσεται? ή
•
ο πελάτης είναι υπόχρεος προς καταβολή του φόρου (η προμήθεια (πώληση) υπόκειται
σε διαδικασία επιστροφής της επιβάρυνσης)?
το
τιμολόγιο πρέπει να περιέχει
•
μια δήλωση εξηγώντας ότι αυτή είναι η περίπτωση? ή
•
μια αναφορά στην κατάλληλη (κοινοτική ή εθνική) νομοθεσία που θεωρεί την προμήθεια
ότι απαλλάσσεται ή υπάγεται στη διαδικασία επιστροφής της επιβάρυνσης?
2.Όταν
η ενδοκοινοτική παράδοση από ένα νέο μέσο μεταφοράς παρουσιάζεται, τα ειδικά ορίζονται
στο άρθρο 28α (2) της Οδηγίας 77/388 / ΕΟΚ του Συμβουλίου (για παράδειγμα, ένα
αυτοκίνητο: η ηλικία του και τα χιλιόμετρά του)?
3.
Στις περιπτώσεις που εφαρμόζεται το καθεστώς του περιθωρίου κέρδους,
•
μια δήλωση εξηγώντας την περίπτωση? ή
•
μια αναφορά στη σχετική (κοινοτική ή εθνική) νομοθεσία? και
4.
όταν ο υπόχρεος για την καταβολή του φόρου είναι φορολογικός αντιπρόσωπος, τον
αριθμό φορολογικού μητρώου ΦΠΑ, το πλήρες όνομα και τη διεύθυνσή του.
Σημείωση 1: Τα Κράτη Μέλη
δεν μπορούν να δικαιολογούν μόνο από κάθε συμπληρωματική πληροφορία που εμφανίζεται
σε ένα τιμολόγιο, ως προϋπόθεση το δικαίωμα έκπτωσης του ΦΠΑ. Δείτε 1.4.5 Πρόσθετες
πληροφορίες τις οποίες τα Κράτη Μέλη μπορούν (και δεν μπορούν) να απαιτήσουν να
(περιλαμβάνονται) στα τιμολόγια.
Σημείωση 2: Για τις παραγράφους
(α) και (γ) παραπάνω, η επιλογή για το αν:
•
κάνει μια δήλωση? ή
•
ανατρέχει στην κατάλληλη (κοινοτική ή εθνική) νομοθεσία σχετικά με το τιμολόγιο
αποτελεί μια επιχειρηματική απόφαση.
Σημείωση 3: οι επιχειρήσεις
μπορούν να παρέχουν πρόσθετες πληροφορίες σχετικά με τα τιμολόγια κατά την κρίση
τους (ανάλογα με τις επιχειρηματικές πρακτικές).
1.4.3 Απλοποιημένα τιμολόγια
Σε
ορισμένες περιπτώσεις, τα Κράτη Μέλη μπορούν να απλουστεύσουν τους κανόνες τιμολόγησης
για τις προμήθειες που λαμβάνουν χώρα στο έδαφός τους. Για παράδειγμα, τα τιμολόγια
για μικρά ποσά, όπως κόμιστρα ταξί και διόδια. Αυτοί οι ειδικοί κανόνες πρέπει
να προβλέπονται από την εθνική νομοθεσία.
1.4.4 Σε ποιο νόμισμα πρέπει να γράφεται
το τιμολόγιο;
Τα
ποσά όσον αφορά τα τιμολόγια είναι δυνατόν να εκφράζονται σε οποιοδήποτε νόμισμα.
Ωστόσο,
το ποσό του φόρου που πρέπει να καταβληθεί πρέπει να εκφράζεται στο εθνικό νόμισμα
του Κράτους Μέλους στο οποίο πραγματοποιείται η παράδοση (βλέπε «τόπος φορολογητέων
πράξεων» στην Οδηγία 77/388 / ΕΟΚ του Συμβουλίου), χρησιμοποιώντας το σωστό μηχανισμό
μετατροπής.
1.4.5 Πρόσθετες πληροφορίες τις οποίες
τα Κράτη Μέλη μπορούν (και δεν μπορούν) να απαιτήσουν στα τιμολόγια
1.4.5.1 Οι πληροφορίες που απαιτούνται από
τη νομοθεσία του ΦΠΑ
Τα
κράτη μέλη μπορούν να απαιτούν ο αριθμός μητρώου ΦΠΑ του πελάτη να εμφανίζεται
σε κάθε τιμολόγιο (και όχι μόνο όταν ο πελάτης είναι υπόχρεος για καταβολή του
ΦΠΑ).
Μπορούν
να επιβάλλουν μόνο μια τέτοια απαίτηση για όσους εμπόρους είναι εγκατεστημένοι
στο έδαφός τους.
1.4.5.2 Οι πληροφορίες που απαιτούνται
από άλλη νομοθεσία (όχι της νομοθεσίας ΦΠΑ)
Πρόσθετα
από τις υποχρεωτικές πληροφορίες (βλέπε σημείο 1.4.1 ανωτέρω) όπου όλα τα τιμολόγια
πρέπει να περιέχουν, τα Κράτη Μέλη μπορούν να απαιτούν (για σκοπούς άλλους από
τους σκοπούς του ΦΠΑ) όπως οι προμηθευτές που είναι εγκατεστημένοι στο έδαφός
τους να περιλαμβάνουν πρόσθετες πληροφορίες
στα σχετικά τιμολόγια.
Ωστόσο,
το δικαίωμα ενός προσώπου για έκπτωση του ΦΠΑ δεν μπορεί να εξαρτάται από αυτές
τις επιπλέον πληροφορίες που αναγράφονται
στο τιμολόγιο.
1.4.5.3 Υπογραφές στα τιμολόγια
Τα
κράτη μέλη δεν μπορούν να απαιτούν να υπογράφονται τα τιμολόγια. Παρακαλώ σημειώστε
ότι η ηλεκτρονική υπογραφή αναφέρεται στο σημείο 2.2.1. Πώς μπορώ να παρέχω αυτές
τις εγγυήσεις; Είναι βέβαια ένα μέτρο τεχνικής προστασίας.
1.4.6 Το τιμολόγιό μου είναι σε ξένη γλώσσα
Τα
κράτη μέλη μπορούν να απαιτούν τη μετάφραση του τιμολογίου στην εθνική γλώσσα,
εάν αυτό είναι αναγκαίο για σκοπούς ελέγχου.
1.5 Τι γίνεται αν χρειαστεί να αλλάξει
ένα τιμολόγιο;
Μερικές
φορές, τα τιμολόγια θα πρέπει να αλλάξουν (για παράδειγμα, τα αγαθά επιστρέφονται,
υπάρχει σφάλμα στο αρχικό τιμολόγιο ...).
Αυτές οι αλλαγές εμφανίζονται συχνά σε «πιστωτικά σημειώματα» ή «χρεωστικά σημειώματα».
Σε
αυτή την περίπτωση, το έγγραφο για διόρθωση ή αλλαγή του αρχικού τιμολογίου πρέπει
να περιέχει όλες τις πληροφορίες ότι δηλαδή ένα πρωτότυπο τιμολόγιο (βλέπε 1.4.
Ποια στοιχεία πρέπει να περιέχουν ένα τιμολόγιο;)
πρέπει να περιέχει επί πλέον μια σαφή αναφορά στο αρχικό τιμολόγιο.
Τα
Κράτη Μέλη μπορούν να επιτρέπουν κάποια από τα στοιχεία αυτά να παραλειφθούν στις
προμήθειες (πωλήσεις)
1.6
Ποιες είναι οι προθεσμίες για την έκδοση τιμολογίων;
Δεν υπάρχουν πανευρωπαϊκοί
κανόνες για τις προθεσμίες στην έκδοση τιμολογίων.
Κάθε Κράτος Μέλος
μπορεί να ορίσει τους δικούς του κανόνες σχετικά με τις προθεσμίες στην έκδοση
τιμολογίων
1.7
Μπορώ να εκδώσω ένα συγκεντρωτικό τιμολόγιο;
Ένα συγκεντρωτικό
τιμολόγιο είναι ένα τιμολόγιο που καλύπτει διάφορες ξεχωριστές παραδόσεις αγαθών
ή υπηρεσιών.
Δεν υπάρχουν πανευρωπαϊκοί
κανόνες για την έκδοση συγκεντρωτικών τιμολογίων.
Κάθε Κράτος Μέλος
μπορεί να ορίσει τους δικούς του όρους για την έκδοση συγκεντρωτικών τιμολογίων.
1.8
Μπορεί κάποιος άλλος (εκτός από τον προμηθευτή) να εκδίδει τιμολόγια;
Σε περίπτωση που ο
προμηθευτής δεν εκδίδει ο ίδιος τιμολόγια , τα τιμολόγια μπορούν να εκδίδονται
από:
• ένα τρίτο πρόσωπο
(όπου η τιμολόγηση ανατίθεται σε εξωχώριο
ανάδοχο)? και
• από τον πελάτη (αυτοτιμολόγηση).
Διαφορετικοί κανόνες
ισχύουν σε κάθε μία από αυτές τις περιπτώσεις.
Σε όλες τις περιπτώσεις,
ο προμηθευτής είναι υπεύθυνος για την έκδοση του τιμολογίου και το περιεχόμενό
της. Επιπλέον, η νομοθεσία του Κράτους Μέλους του προμηθευτή πρέπει να γίνεται
σεβαστή.
1.8.1
Τιμολόγιο που εκδίδεται από τρίτους (εξωχώριους -outsourcing)
Δεν υπάρχουν πρόσθετες
προϋποθέσεις όταν κάποιος τρίτος εκδίδει τιμολόγια για λογαριασμό του προμηθευτή.
1.8.2
Τιμολόγιο που εκδίδεται από τον αποδέκτη της παροχής (πώλησης) (αυτοτιμολόγηση)
Οι ακόλουθοι όροι
ισχύουν, αν ο αποδέκτης της προμήθειας εκδίδει το τιμολόγιο:
• τόσο ο προμηθευτής
όσο και ο παραλήπτης θα πρέπει να συμφωνήσουν από την αρχή ότι ο πελάτης θα προμηθεύει
το τιμολόγιο (μια διαδικασία συμφωνίας)?
• θα πρέπει να υπάρχει
μια διαδικασία (ύπαρξη συμφωνητικού) με τον προμηθευτή να αποδεχθεί κάθε τιμολόγιο
(μια διαδικασία αποδοχής).
Πρόσθετοι κανόνες
για την αυτο-τιμολόγηση μπορούν να καθορίζονται από τα Κράτη Μέλη, όπως οι όροι
και οι προϋποθέσεις συναίνεσης και αποδοχής των διαδικασιών.
1.8.3
Το πρόσωπο που έχει προσκομίσει το τιμολόγιο (τρίτου ή του πελάτη) είναι εγκατεστημένος
εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης
Εάν ο εκδότης του
τιμολογίου είναι εγκατεστημένος εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τα επιμέρους κράτη
μέλη μπορούν να επιβάλλουν πρόσθετους όρους.
1.9
Δεν έχω αριθμό φορολογικού μητρώου ΦΠΑ!
Σε ορισμένα Κράτη
Μέλη, δεν έχουν όλοι οι έμποροι ένα αριθμό
ενδοκοινοτικού ΦΠΑ (για παράδειγμα, όταν
αυτοί εμπορεύονται στην εγχώρια αγορά). Ειδικοί κανόνες εφαρμόζονται για να καθοριστεί
ποιος αριθμός ΦΠΑ πρέπει να αναγραφεί στα τιμολόγια τους.
Κανόνες ΦΠΑ
της ηλεκτρονικής τιμολόγησης
2.1
Τι είναι το e-τιμολόγηση;
Η ηλεκτρονική τιμολόγηση
είναι η δυνατότητα να εκδίδονται ηλεκτρονικά τιμολόγια για προμήθειες με ΦΠΑ αντί των τιμολογίων σε χαρτί.
Ηλεκτρονικά τιμολόγια
μπορούν να διατεθούν κατά την κρίση του προμηθευτή, όπως υποχρεώνει το 2.2 . (Τα Κράτη Μέλη δεν μπορούν να απαιτούν
να εκδίδονται συμπληρωματικά αντίγραφα σε χαρτί.)
Τα ηλεκτρονικά τιμολόγια
μπορούν να σταλούν χρησιμοποιώντας δύο μεθόδους (e-υπογραφές και μηχανισμό EDI). Άλλα ηλεκτρονικά
μέσα μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε ορισμένες περιπτώσεις. Δείτε 2.2.1 Πώς μπορώ
να παρέχω αυτές τις εγγυήσεις;
2.2
Ποιες είναι οι προϋποθέσεις για τα ηλεκτρονικά τιμολόγια;
Δύο βασικές προϋποθέσεις
πρέπει να πληρούνται:
• ο πελάτης πρέπει
να αποδεχθεί την παραλαβή των τιμολογίων με ηλεκτρονικά μέσα? και
• πρέπει να προβλέπονται
εγγυήσεις για:
την αυθεντικότητα
της προέλευσης του τιμολογίου? και την ακεραιότητα του περιεχομένου του τιμολογίου.
Τα κράτη μέλη δεν
μπορούν να επιβάλλουν άλλες υποχρεώσεις ή διατυπώσεις σχετικά με την ηλεκτρονική
τιμολόγηση.
2.2.1
Πώς μπορώ να παρέχω (εξασφαλίσω) αυτές τις εγγυήσεις;
Υπάρχουν δύο τρόποι
για να εγγυηθείς τη γνησιότητα της προέλευσης και την ακεραιότητα του περιεχομένου
του τιμολογίου:
• με προηγμένη ηλεκτρονική
υπογραφή? ή
• τη χρήση ηλεκτρονικής
ανταλλαγής δεδομένων.
2.2.1.1
Τι είναι μια προηγμένη ηλεκτρονική υπογραφή;
«Προηγμένη ηλεκτρονική
υπογραφή» ορίζεται στο άρθρο 2 (2) της Οδηγίας 1999/93 / ΕΚ του Συμβουλίου, της
13ης Δεκεμβρίου 1999, σχετικά με το κοινοτικό πλαίσιο για τις ηλεκτρονικές υπογραφές.
Μια «προηγμένη ηλεκτρονική
υπογραφή» είναι η ηλεκτρονική υπογραφή που:
• συνδέεται μονοσήμαντα
με το πρόσωπο που το υπογράφει (ο «υπογράφων»)?
• είναι ικανή να ταυτοποιήσει
τον υπογράφοντα?
• δημιουργείται με
μέσα τα οποία ο υπογράφων μπορεί να διατηρήσει υπό τον αποκλειστικό του έλεγχο?
και
• καθιστά ανιχνεύσιμο
οποιαδήποτε μετα-θέμα (πρόσθετο στοιχεί) αλλαγές στα δεδομένα που εγγυάται.
Τα Κράτη Μέλη μπορούν
να ζητήσουν από τους προμηθευτές τους μία
προηγμένη ηλεκτρονική υπογραφή να:
• βασίζεται σε αναγνωρισμένο
πιστοποιητικό? Και να• δημιουργείται από ασφαλή διάταξη δημιουργίας υπογραφής.
Οι όροι αυτοί προσδιορίζονται
στα άρθρα 2 (6) και (10) της Οδηγίας 1999/93.
2.2.1.2
Τι είναι η ηλεκτρονική ανταλλαγή δεδομένων;
«Ηλεκτρονικής ανταλλαγής
δεδομένων» ορίζεται στο άρθρο 2 της Σύστασης 94/820 / ΕΚ της Επιτροπής, της 19ης
Οκτωβρίου 1994 σχετικά με τις νομικές πτυχές της ηλεκτρονικής ανταλλαγής δεδομένων.
Εν συντομία, είναι
μια οποιαδήποτε ηλεκτρονική ανταλλαγή με βάση:
• ένα συμφωνημένο
πρότυπο?
• μια συμφωνία μεταξύ
των μερών (πριν από την έκδοση του τιμολογίου)? και
• ένα μήνυμα που μπορεί
να γίνει κατανοητό αυτόματα και αντιμετωπίζεται από τις επιχειρήσεις χωρίς ανθρώπινη
παρέμβαση.
Η ηλεκτρονική ανταλλαγή
δεδομένων δεν περιορίζεται σε συγκεκριμένα πρότυπα, όπως «EDIFACT».
Τα Κράτη Μέλη μπορούν
να απαιτούν από τους προμηθευτές τους να παρέχουν ένα επί πλέον συνοπτικό έγγραφο
σε χαρτί, με τις προϋποθέσεις που καθορίζουν.
2.2.1.3
Τι γίνεται με άλλα ηλεκτρονικά μέσα;
Άλλα ηλεκτρονικά μέσα
(π.χ. e-mail, fax, κλπ) μπορούν
να χρησιμοποιηθούν μετά από αποδοχή, με
εθνικούς κανόνες του Κράτους Μέλους (-ων).
Παράδειγμα:
Η Eureka
Co
είναι υποκείμενη στο
φόρο εγκατεστημένη στο Κράτος Μέλος Α που πραγματοποιεί παραδόσεις στο Κράτος
Μέλος Β. Η Eureka Co
μπορεί να χρησιμοποιήσει μόνο «άλλα ηλεκτρονικά μέσα» (δηλαδή, όχι προηγμένη
ηλεκτρονική υπογραφή και ηλεκτρονική ανταλλαγή δεδομένων) για τη διασφάλιση των
τιμολογίων της, εάν τα δύο κράτη μέλη Α και Β αποδέχονται τα άλλα ηλεκτρονικά
μέσα.
2.2.2
Μεταβατικά μέτρα
Έως τις 31 Δεκεμβρίου
2005, τα Κράτη Μέλη μπορούν να απαιτούν να δοθεί προηγούμενη κοινοποίηση στην σχετική διοίκηση του Κράτους Μέλους πριν
η ηλεκτρονική τιμολόγηση συμβεί.
2.3
Μπορώ να στείλω e-τιμολόγια κατά παρτίδες;
Τα ηλεκτρονικά τιμολόγια
μπορούν να αποσταλούν σε παρτίδες. Σε αυτήν την περίπτωση, τα κοινά στοιχεία (συμπεριλαμβανομένης
της περίπτωσης ψηφιακής υπογραφής) χρειάζονται να παρέχονται μόνο μία φορά.
2.4
Μπορώ να «αποθέσω» ηλεκτρονικά τιμολόγια σε έναν ιστοχώρο που ο πελάτης μου μπορεί
να έχει πρόσβαση;
Τα τιμολόγια μπορούν
να «αναρτηθούν» σε μια ιστοσελίδα που οι πελάτες σας μπορούν να έχουν πρόσβαση.
Η οδηγία απαιτεί μόνο ότι τα τιμολόγια
«διατίθενται» και όχι «στάλθηκαν».
Αποθήκευση τιμολόγια ΦΠΑ
3.1 Ποιες πληροφορίες πρέπει να φυλάξω;
3.1.1 Γενικοί κανόνες
Κάθε
υποκείμενος στο φόρο πρέπει να τηρεί αντίγραφο του κάθε τιμολογίου:
•
που εκδίδεται από τους ίδιους ή για λογαριασμό τους (από πελάτη ή τρίτο πρόσωπο)?
και
•
αυτό που παραλαμβάνουν.
3.1.2 Ειδικοί κανόνες ενός Κράτους Μέλος
Παράλληλα
με αυτούς τους γενικούς κανόνες, τα Κράτη Μέλη μπορούν να επιβάλλουν πρόσθετους
κανόνες για:
•
παραδόσεις που πραγματοποιούνται στο έδαφός τους? και
•
τιμολόγια που λαμβάνονται από υποκείμενο στο φόρο εγκατεστημένος στο έδαφός τους.
Οι
κανόνες αυτοί απαιτούν:
•
ότι το τιμολόγιο πρέπει να αποθηκεύεται στην αρχική του μορφή (έντυπη ή ηλεκτρονική)?
•
εάν τα τιμολόγια αποθηκεύονται με ηλεκτρονικά μέσα, να εξασφαλίζουν ότι τα δεδομένα:
έχουν τη γνησιότητα της προέλευσης του τιμολογίου?
και
o
την ακεραιότητα του περιεχομένου που επίσης αποθηκεύεται.
3.2 Ποιος μπορεί να αποθηκεύει τα τιμολόγια;
Τα
τιμολόγια πρέπει να αποθηκεύονται τόσο από τον προμηθευτή όσο από τον πελάτη,
αλλά και οι δύο μπορούν να αναθέσουν τη λειτουργία αποθήκευσης σε τρίτους (εξωχώριους).
3.3 Πού μπορώ να αποθηκεύσω τις πληροφορίες;
Οι
πληροφορίες μπορούν να αποθηκευτούν οπουδήποτε στην Ευρωπαϊκή Ένωση, υπό δύο προϋποθέσεις.
Οι πληροφορίες πρέπει να είναι διαθέσιμες:
•
ηλεκτρονικά? και
•
σε απευθείας σύνδεση.
Τα
Κράτη Μέλη μπορούν, ωστόσο, να έχουν πιο ευέλικτους κανόνες για τις προμήθειες
που πραγματοποιούνται στο έδαφός τους.
Παρακάτω
θα βρείτε περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με την αποθήκευση πληροφοριών.
3.3.1 Αποθήκευση που δεν συμμορφώνεται
με αυτές τις συνθήκες
Αν
η αποθήκευση δεν συμμορφώνεται με αυτές τις συνθήκες (για παράδειγμα, την αποθήκευση
του χαρτιού), το Κράτος Μέλος όπου είναι εγκατεστημένος ο υποκείμενος στο φόρο
μπορεί να επιβάλλει τη διαφύλαξη των τιμολογίων εντός αυτού του Κράτους Μέλους.
3.3.2 Τα τιμολόγια αποθηκεύονται εκτός
της επικράτειας ενός Κράτους Μέλους
Εάν
τα τιμολόγια αποθηκεύονται εκτός του Κράτους Μέλους στο οποίο είναι εγκατεστημένος
ο υποκείμενος στον φόρο, τότε το Κράτος Μέλος μπορεί να απαιτεί την κοινοποίηση
του τόπου αποθήκευσης.
3.3.3 Οι έμποροι που δεν είναι εγκατεστημένοι
στο Κράτος Μέλος όπου κάνουν μια προμήθεια
Οι
έμποροι που δεν είναι εγκατεστημένοι στο Κράτος Μέλος όταν κάνουν μια παροχή δεν
μπορούν να υποχρεωθούν να αποθηκεύουν τα λογιστικά έγγραφά τους στο έδαφος αυτό
(ακόμα και σε έντυπη μορφή).
3.4 Πώς πρέπει να αποθηκεύω τις πληροφορίες;
Οι
πληροφορίες πρέπει να αποθηκεύονται κατά τρόπο που να εγγυάται, σε ολόκληρη την
περίοδο αποθήκευσης:
•
η αυθεντικότητα της προέλευσης του τιμολογίου?
•
η ακεραιότητα του περιεχομένου του τιμολογίου? και
•
η αναγνωσιμότητα του τιμολογίου.
Μπορεί
να απαιτείται ειδική μορφή για την αποθήκευση.
3.5 Πόσο χρόνο πρέπει να αποθηκεύσετε τις
πληροφορίες;
Η
περίοδος για την οποία πρέπει να αποθηκεύονται τα τιμολόγια που καθορίζονται από
κάθε Κράτος Μέλος για:
•
παραδόσεις που πραγματοποιούνται στο έδαφός τους? και
•
τιμολόγια που λαμβάνονται από υποκείμενο στο φόρο εγκατεστημένο στο έδαφός τους.
Σημειώστε
ότι αυτή η περίοδος μπορεί μερικές φορές να βρεθεί στη νομοθεσία εκτός από τη
νομοθεσία του ΦΠΑ.
3.6 Δικαιώματα των Φορολογικών Αρχών να
έχουν πρόσβαση σε πληροφορίες
Οι
φορολογικές αρχές ενός Κράτους Μέλους έχουν δικαίωμα (για σκοπούς ελέγχου) να
έχουν πρόσβαση, να κατεβάσετε και να χρησιμοποιήσετε τα ηλεκτρονικά τιμολόγια
που έχουν αποθηκευτεί με ηλεκτρονικά μέσα σε άλλο Κράτος Μέλος όταν:
•
ο υποκείμενος στον φόρο είναι εγκατεστημένος στο πρώτο Κράτος Μέλος? και
•
ότι ο υποκείμενος στο φόρο αποθηκεύει τα τιμολόγιά του ηλεκτρονικά στο δεύτερο
Κράτος Μέλος.
Σε ποιες προμήθειες ισχύουν οι νέοι
κανόνες;
Οι
νέοι κανόνες ισχύουν για όλες τις παραδόσεις που πραγματοποιούνται στην επικράτεια
της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
4.1 Οι κανόνες αυτοί εφαρμόζονται στις
εισαγωγές και τις εξαγωγές;
4.1.1 Εξαγωγές
Οι
κανόνες τιμολόγησης εφαρμόζονται στις εξαγωγές αγαθών, εφόσον ο τόπος φορολόγησης
των εξαγωγών είναι εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ακόμη και αν η παράδοση απαλλάσσεται
από τον ΦΠΑ.
4.1.2 Εισαγωγές
Οι
κανόνες τιμολόγησης δεν ισχύουν για τις εισαγωγές αγαθών.
Το
άρθρο 23 της Οδηγίας 77/388 / ΕΟΚ του Συμβουλίου (η οποία αναφέρεται στην τελωνειακή
νομοθεσία) προβλέπει ειδικές υποχρεώσεις για τις εισαγωγές.
Γλωσσάριο
Άρθρο 13 εξαιρέσεις (φόρου) σε προμήθειες
(πωλήσεις)
Είναι
μία προμήθεια (πώληση) που δεν υπόκειται
σε ΦΠΑ (έτσι ώστε ο αγοραστής δεν μπορεί να διεκδικήσει την επιστροφή του ΦΠΑ).
Για παράδειγμα, οι προμήθειες γίνονται από τα νοσοκομεία, τους γιατρούς ή τα ασθενοφόρα.
Βλέπε άρθρο 13 της Οδηγίας 77/388 / ΕΟΚ.
Μη υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο
Πρόσωπο
που δεν υπάγεται στη νομοθεσία του ΦΠΑ.
Υπάρχουν 2 κύριες μορφές προσώπων μη υποκείμενοι στο φόρο:
•
μη υποκείμενα στο φόρο νομικά πρόσωπα - ένα νομικό πρόσωπο που δεν χρεώνει ΦΠΑ
στις παραδόσεις του (πχ: ένα νοσοκομείο)
•
μη υποκείμενα στο φόρο φυσικά πρόσωπα - τελικοί καταναλωτές.
Δείτε
υποκείμενο στον φόρο πρόσωπο.
Υποκείμενος στον φόρο πρόσωπο
Υποκείμενο
στο φόρο είναι το πρόσωπο που κατά τη διάρκεια μιας εμπορικής πράξης διενεργεί
φορολογητέες παραδόσεις (πωλήσεις).
|
Στο blog που βρισκόσαστε υπάρχουν:
250 αναρτήσεις σε 16.381
προβολές σελίδων
με κανονισμούς ΕΕ, νόμους, εγκυκλίους,
μελέτες, σχόλια, βιβλία
Πίνακας προηγούμενων Μαθημάτων της
Σχολής
στην ανάρτηση της 31 Δεκεμβρίου 2014
|
Ρωτήστε μας
Τελωνειακά θέματα στο:
Να σας απαντήσουμε
|
Εκτύπωση
πολυσέλιδων Νόμων, Κανονισμών κλπ
Ιστοσελίδα = PrePrint.gr
Με
μικρό κόστος
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου