Η δασμολογητέα αξία στην διαμόρφωση
ενός πιστοποιητικού δασμολογικής καταγωγής τύπου Α ( C-46/16) Μάθημα 2 31 Μαΐου
2018
|
8.1.2018
|
EL
|
Επίσημη Εφημερίδα
της Ευρωπαϊκής Ένωσης
|
C 5/6
|
Απόφαση του
Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 9ης Νοεμβρίου 2017 [αίτηση του Augstākā
tiesa (Λετονία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Valsts ieņēmumu
dienests κατά «LS Customs Services» SIA
(Υπόθεση C-46/16) (1)
([Προδικαστική
παραπομπή - Τελωνειακή ένωση - Κανονισμός (ΕΟΚ) 2913/92 - Κοινοτικός
τελωνειακός κώδικας - Μη κοινοτικά εμπορεύματα - Τελωνειακό καθεστώς της
εξωτερικής κοινοτικής διαμετακομίσεως - Απομάκρυνση των υποκείμενων σε
εισαγωγικούς δασμούς εμπορευμάτων από την τελωνειακή επιτήρηση - Καθορισμός της
δασμολογητέας αξίας - Άρθρο 29, παράγραφος 1 - Προϋποθέσεις εφαρμογής της
μεθόδου της συναλλακτικής αξίας - Άρθρα 30 και 31 - Επιλογή της μεθόδου καθορισμού
της δασμολογητέας αξίας - Υποχρέωση των τελωνειακών αρχών να αιτιολογήσουν την
επιλογή συγκεκριμένης μεθόδου])
(2018/C 005/07)
Γλώσσα διαδικασίας: η λετονική
Αιτούν δικαστήριο
Augstākā tiesa
Διάδικοι στην υπόθεση
της κύριας δίκης
Valsts
ieņēmumu dienests
κατά
«LS
Customs Services» SIA
Διατακτικό
|
1)
|
Το άρθρο 29,
παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΟΚ) 2913/92 του Συμβουλίου, της
12ης Οκτωβρίου 1992, περί θεσπίσεως κοινοτικού τελωνειακού κώδικα, όπως
τροποποιήθηκε με τον κανονισμό (ΕΚ) 955/1999 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και
του Συμβουλίου, της 13ης Απριλίου 1999, πρέπει να ερμηνευθεί υπό την
έννοια ότι η προβλεπόμενη στη διάταξη αυτή μέθοδος καθορισμού της δασμολογητέας
αξίας δεν πρέπει να εφαρμόζεται ως προς εμπορεύματα τα οποία δεν
πωλήθηκαν προς εξαγωγή με προορισμό την Ευρωπαϊκή Ένωση.
|
|
2)
|
Το άρθρο 31 του κανονισμού
2913/92, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό 955/1999, σε συνδυασμό με το
άρθρο 6, παράγραφος 3, του ως άνω κανονισμού όπως έχει
τροποποιηθεί, πρέπει να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι οι τελωνειακές αρχές
υποχρεούνται να εκθέτουν, στην απόφασή τους με την οποία καθορίζουν το ύψος
των οφειλόμενων εισαγωγικών δασμών, τους λόγους για τους οποίους απέρριψαν
την εφαρμογή των μεθόδων καθορισμού της δασμολογητέας αξίας τις οποίες
προβλέπουν τα άρθρα 29 και 30 του εν λόγω κανονισμού όπως έχει
τροποποιηθεί, πριν μπορέσουν να κρίνουν ότι εφαρμοστέα είναι η μέθοδος του
άρθρου 31 του ίδιου κανονισμού, καθώς και τα στοιχεία βάσει των οποίων
εκτιμήθηκε η δασμολογητέα αξία των εμπορευμάτων, προκειμένου να
παράσχουν στον ενδιαφερόμενο τη δυνατότητα να εκτιμήσει το βάσιμο της
αποφάσεως και να κρίνει, έχοντας πλήρη γνώση των δεδομένων, κατά πόσον είναι
σκόπιμο να ασκήσει προσφυγή κατ’ αυτής. Στα κράτη μέλη απόκειται, στο πλαίσιο
της ασκήσεως της δικονομικής αυτονομίας τους, να ρυθμίσουν τις συνέπειες της
παραβάσεως από τις τελωνειακές αρχές της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως και να
καθορίσουν αν και σε ποιο βαθμό είναι δυνατή η θεραπεία της παραβάσεως κατά
την ένδικη διαδικασία, υπό την επιφύλαξη της τηρήσεως των αρχών της ισοδυναμίας
και της αποτελεσματικότητας.
|
|
3)
|
Το άρθρο 30,
παράγραφος 2, στοιχείο αʹ, του κανονισμού 2913/92, όπως τροποποιήθηκε με
τον κανονισμό 955/1999, πρέπει να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι, πριν
μπορέσει να απορρίψει την εφαρμογή της προβλεπόμενης στη διάταξη αυτή μεθόδου
καθορισμού της δασμολογητέας αξίας, η αρμόδια αρχή δεν υποχρεούται να
ζητήσει από τον παραγωγό να της υποβάλει τις πληροφορίες οι οποίες
απαιτούνται για την εφαρμογή της μεθόδου αυτής. Η εν λόγω αρχή υποχρεούται
πάντως να συμβουλευτεί όλες τις πηγές πληροφοριών και τις βάσεις δεδομένων
που διαθέτει. Επίσης, οφείλει να επιτρέψει στους ενδιαφερόμενους
επιχειρηματίες να της παράσχουν οποιαδήποτε πληροφορία η οποία θα ήταν ικανή
να συμβάλει στον καθορισμό της δασμολογητέας αξίας των εμπορευμάτων κατ’
εφαρμογήν της διατάξεως αυτής.
|
|
4)
|
Το άρθρο 30,
παράγραφος 2, του κανονισμού 2913/92, όπως τροποποιήθηκε με τον
κανονισμό 955/1999, πρέπει να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι οι τελωνειακές
αρχές δεν χρειάζεται να αιτιολογούν τη μη εφαρμογή των μεθόδων που
προβλέπονται στα στοιχεία γʹ και δʹ της ως άνω παραγράφου 2 στην περίπτωση
που καθορίζουν τη δασμολογητέα αξία των εμπορευμάτων βάσει της
συναλλακτικής αξίας ομοειδών εμπορευμάτων σύμφωνα με το άρθρο 151,
παράγραφος 3, του κανονισμού (ΕΟΚ) 2454/93 της Επιτροπής, της
2ας Ιουλίου 1993, για τον καθορισμό ορισμένων διατάξεων εφαρμογής του
κανονισμού 2913/92, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό (ΕΚ) 1762/95 της
Επιτροπής, της 19ης Ιουλίου 1995.
|
|
29.3.2016
|
EL
|
Επίσημη Εφημερίδα
της Ευρωπαϊκής Ένωσης
|
C 111/14
|
Αίτηση προδικαστικής
αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Augstākā tiesa (Λετονία) στις 27 Ιανουαρίου
2016 — SIA «LS Customs Services» κατά Valsts ieņēmumu dienests
(Υπόθεση C-46/16)
(2016/C 111/17)
Γλώσσα διαδικασίας: η λετονική
Αιτούν δικαστήριο
Augstākā tiesa
Διάδικοι στην υπόθεση
της κύριας δίκης
Αναιρεσείουσα: Valsts
ieņēmumu dienests
Αναιρεσίβλητη: SIA
«LS Customs Services»
Προδικαστικά
ερωτήματα
|
1)
|
Έχει το άρθρο 29,
παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΟΚ) 2913/92 (1) του Συμβουλίου, της
12ης Οκτωβρίου 1992, περί θεσπίσεως κοινοτικού τελωνειακού κώδικα, την
έννοια ότι η προβλεπόμενη στο εν λόγω άρθρο μέθοδος έχει εφαρμογή ακόμη και
όταν η εισαγωγή των εμπορευμάτων και η θέση τους σε ελεύθερη κυκλοφορία εντός
του τελωνειακού εδάφους της Κοινότητας οφείλονται στην απομάκρυνσή τους από
την τελωνειακή επιτήρηση κατά τη διαδικασία διαμετακομίσεως, ενώ επρόκειτο
για εμπορεύματα υποκείμενα σε εισαγωγικούς δασμούς τα οποία δεν επωλήθησαν
προς εξαγωγή με προορισμό το τελωνειακό έδαφος της Κοινότητας αλλά προς
εξαγωγή εκτός της Κοινότητας;
|
|
2)
|
Έχει ο όρος «διαδοχικά», που
διαλαμβάνεται στο άρθρο 30, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΟΚ)
2913/92 του Συμβουλίου, της 12ης Οκτωβρίου 1992, περί θεσπίσεως
κοινοτικού τελωνειακού κώδικα, σε συνδυασμό με το δικαίωμα χρηστής διοικήσεως
το οποίο κατοχυρώνεται στο άρθρο 41 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων
της Ευρωπαϊκής Ένωσης και την αρχή της αιτιολογήσεως των διοικητικών πράξεων,
την έννοια ότι η τελωνειακή αρχή, προκειμένου να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι
έχει εφαρμογή η μέθοδος του άρθρου 31, υπέχει υποχρέωση να εκθέσει σε κάθε
διοικητική πράξη τον λόγο για τον οποίο υπό τις συγκεκριμένες περιστάσεις δεν
μπορούν να χρησιμοποιηθούν οι μέθοδοι καθορισμού της δασμολογητέας αξίας των
εμπορευμάτων που προβλέπονται στα άρθρα 29 ή 30;
|
|
3)
|
Πρέπει να θεωρηθεί επαρκές, για
τους σκοπούς της μη εφαρμογής της μεθόδου του άρθρου 30,
παράγραφος 2, στοιχείο α', του τελωνειακού κώδικα, το γεγονός ότι η
τελωνειακή αρχή επισημαίνει ότι δεν έχει στη διάθεσή της τις δέουσες
πληροφορίες, ή υποχρεούται η τελωνειακή αρχή να λάβει πληροφορίες από τον
παραγωγό;
|
|
4)
|
Οφείλει η τελωνειακή αρχή να
παράσχει αιτιολογία όσον αφορά τους λόγους για τους οποίους δεν πρέπει να
χρησιμοποιηθούν οι κατά το άρθρο 30, παράγραφος 2, στοιχεία γ' και
δ', του τελωνειακού κώδικα μέθοδοι στην περίπτωση κατά την οποία καθορίζει
την τιμή ομοειδών εμπορευμάτων βάσει του άρθρου 151, παράγραφος 3,
του κανονισμού 2454/93 (2);
|
|
5)
|
Πρέπει η απόφαση της
τελωνειακής αρχής να περιέχει εξαντλητική αιτιολογία όσον αφορά το ποιες
είναι οι διαθέσιμες πληροφορίες στην Κοινότητα, κατά την έννοια του
άρθρου 31 του τελωνειακού κώδικα, ή μπορεί η εν λόγω αρχή να παράσχει
την αιτιολογία αυτή μεταγενέστερα, αγομένης της διαφοράς ενώπιον δικαστηρίου,
υποβάλλοντας λεπτομερέστερες αποδείξεις;
|
|
29.3.2016
|
EL
|
Επίσημη Εφημερίδα
της Ευρωπαϊκής Ένωσης
|
C 111/15
|
Αίτηση προδικαστικής
αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Augstākā tiesa (Λετονία) στις 27 Ιανουαρίου
2016 — SIA «Veloserviss» κατά Valsts ieņēmumu dienests
(Υπόθεση C-47/16)
(2016/C 111/18)
Γλώσσα διαδικασίας: η λετονική
Αιτούν δικαστήριο
Augstākā tiesa
Διάδικοι στην υπόθεση
της κύριας δίκης
Προσφεύγουσα-ενάγουσα
και αναιρεσίβλητη: SIA «Veloserviss»
Καθής και
αναιρεσείουσα: Valsts ieņēmumu dienests
Προδικαστικά
ερωτήματα
|
1)
|
Έχει η υποχρέωση του εισαγωγέα
να ενεργεί καλόπιστα, η οποία διαλαμβάνεται στο άρθρο 220,
παράγραφος 2, στοιχείο β', του κανονισμού 2913/92 (1) του Συμβουλίου, της
12ης Οκτωβρίου 1992, περί θεσπίσεως κοινοτικού τελωνειακού κώδικα, την
έννοια ότι
|
|
2)
|
Μπορεί η υποχρέωση του εισαγωγέα
να ενεργεί καλόπιστα, η οποία διαλαμβάνεται στο άρθρο 220,
παράγραφος 2, στοιχείο β', του κανονισμού 2913/92 του Συμβουλίου, της
12ης Οκτωβρίου 1992, περί θεσπίσεως κοινοτικού τελωνειακού κώδικα, να
αποδειχθεί επαρκώς μέσω της γενικής περιγραφής της καταστάσεως που εκτίθεται
στη γνωστοποίηση της OLAF και μέσω των συμπερασμάτων της OLAF ή οι εθνικές
τελωνειακές αρχές οφείλουν, παρ’ όλα αυτά, να εξασφαλίζουν πρόσθετες
αποδείξεις για τη συμπεριφορά του εξαγωγέα;
|
|
Κάντε κλικ στην ετικέτα να δείτε τα βιβλία μας
|
|
ΝΕΑ Βιβλία για
Ε Ξ Ε Τ Α Σ Ε Ι Σ
Πιστοποιημένων Εκτελωνιστών
Με
Βάση τον Ενωσιακό Τελωνειακό Κώδικα
|
|
Ιστοσελίδες
www.bookstars.gr
ektelonistivivlia.blogspot
sxoli-ekteloniston.blogspot
logotexnia-ekteloniston.blogspot
|
|
Εκτύπωση
πολυσέλιδων Νόμων, Κανονισμών κλπ
Ιστοσελίδα = PrePrint.gr
Με μικρό
κόστος
|
|
E-mail = ggioggaras@Gmail.com
|
|
Ρωτήστε μας
Τελωνειακά θέματα στο:
Να σας
απαντήσουμε
|
|
Απορίες στα ξενόγλωσσα
Τιμολόγια,
Φορτωτικές, Πιστοποιητικά, Διατακτικές
Λεξικό
Μεταφοράς,
Τελωνείου, Ναυτιλίας, Logistics
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου