Σάββατο 31 Δεκεμβρίου 2016

Γνωμοδότηση της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής για Τελωνειακές Παραβάσεις και κυρώσεις (Μάθημα 1) 31 Δεκεμβρίου 2016


Γνωμοδότηση της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής για Τελωνειακές Παραβάσεις και κυρώσεις (Μάθημα 1) 31 Δεκεμβρίου 2016


28.12.2016   
EL
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης
C 487/57

Γνωμοδότηση της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής με θέμα «Πρόταση οδηγίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με το ενωσιακό νομικό πλαίσιο για τις τελωνειακές παραβάσεις και τις σχετικές κυρώσεις»
[COM(2013) 884 final — 2013/0432 (COD)]
(2016/C 487/08)
Γενικός εισηγητής:
ο κ. Antonello PEZZINI

Αίτηση γνωμοδότησης
Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, 22.6.2016
Νομική βάση
Άρθρο 114 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης
Αρμόδιο ειδικευμένο τμήμα
Ενιαία αγορά, παραγωγή και κατανάλωση
Υιοθετήθηκε από την ολομέλεια
21.9.2016
Σύνοδος ολομέλειας αριθ.
519
Αποτέλεσμα της ψηφοφορίας
(υπέρ/κατά/αποχές)
173/0/3
1.   Συμπεράσματα και συστάσεις
1.1.
Η Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή (ΕΟΚΕ) έχει ανέκαθεν υποστηρίξει ότι μια αποτελεσματική τελωνειακή ένωση αποτελεί θεμελιώδες στοιχείο της διαδικασίας της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης για τη διασφάλιση της ελεύθερης κυκλοφορίας των εμπορευμάτων με ασφάλεια και διαφάνεια —σύμφωνα με τους κανόνες ανταγωνισμού και με τη μέγιστη δυνατή προστασία των καταναλωτών και του περιβάλλοντος· για την αποτελεσματική αντιμετώπιση των παραβάσεων, της απάτης και της παραχάραξης· και για τη διευκόλυνση της ανάπτυξης του θεμιτού εμπορίου.

1.2.
Η ΕΟΚΕ υποστηρίζει ένθερμα τους σκοπούς της πρότασης της Επιτροπής, στο μέτρο που τα προτεινόμενα μέτρα αποβλέπουν:
στην ολοκλήρωση ενός πρώτου σταδίου προς ένα αποτελεσματικό ενιαίο ευρωπαϊκό τελωνείο, υπό ενιαία διαχείριση και με κοινές τελωνειακές διοικητικές αρχές και δικαιοδοσίες, όπως: ευρωπαϊκό τελωνειακό δικαστήριο· κοινές διατάξεις εφαρμογής του τελωνειακού κώδικα· ενιαίο σύστημα πληροφορικής, με ενιαίες διαδικασίες αξιολόγησης της συμμόρφωσης· κοινή ερμηνεία των κανόνων, που καθιστά δυνατή την ανάπτυξη του εμπορίου εντός και εκτός της Ένωσης·

στην παροχή ρυθμιστικής ασφάλειας και ασφάλειας εφαρμογής με ενιαίο τρόπο σε ολόκληρη την έκταση της Ένωσης, μέσω ενός εναρμονισμένου συστήματος εντοπισμού και καταλογισμού των παραβάσεων και των αστικών και μη ποινικών κυρώσεων κατά τρόπο ανάλογο προς τους διαφυγόντες δασμούς και τη σοβαρότητα του αδικήματος, εντός ενός πλαισίου κοινών κατώτατων και ανώτατων ορίων, και με τη δυνατότητα, μεταξύ άλλων, επιβολής μη χρηματικών κυρώσεων·

στη συγκρότηση, ως αναπόσπαστου μέρους της νομοθεσίας, ενισχυμένων κοινών συστημάτων πρόληψης και αποτροπής των παραβάσεων, με την εφαρμογή προτύπων συμμόρφωσης ΤΠΕ και αυτόματων συστημάτων έγκαιρης προειδοποίησης·

στη θέσπιση κοινών μηχανισμών για τη συμβιβαστική επίλυση και για τη διευθέτηση των διαφορών —σε περίπτωση που πρέπει να επιβληθούν κυρώσεις—, με σκοπό την απλούστευση και την επιτάχυνση της ανάπτυξης του ευρωπαϊκού εμπορίου και την αποφυγή δαπανηρών και χρονοβόρων νομικών διαδικασιών·

στην τήρηση όλων ανεξαιρέτως των υποχρεώσεων που απορρέουν από τα διεθνή πλαίσια αναφοράς του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου (ΠΟΕ) και της Παγκόσμιας Οργάνωσης Τελωνείων (ΠΟΤ).

1.3.
Η ΕΟΚΕ ζητεί στους στόχους της οδηγίας να προστεθεί ότι το μέσο εκείνο που επιτρέπει τη σταδιακή επίτευξη της απαραίτητης σύγκλισης προς ένα ενιαίο σύστημα ρύθμισης, εφαρμογής και ερμηνείας, θα εξασφαλίζει επιπλέον τον έλεγχο και την εποπτεία της αγοράς, με τη βοήθεια αυτόματων ανιχνευτικών μηχανισμών που δεν θα παρεμποδίζουν την ανάπτυξη του νόμιμου ευρωπαϊκού εμπορίου.

1.4.
Η ΕΟΚΕ συνιστά η διετής έκθεση που θα πρέπει να υποβάλλεται στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (ΕΚ), στο Συμβούλιο και στην ΕΟΚΕ, εκτός από την αξιολόγηση του βαθμού σύγκλισης της εφαρμογής της νέας νομοθεσίας στο εδαφικό επίπεδο, να περιλαμβάνει επίσης δείκτες για τα επόμενα στάδια της διαδικασίας προς:
μια πραγματική ευρωπαϊκή τελωνειακή υπηρεσία,

ένα ευρωπαϊκό τελωνειακό δικαστήριο,

τη σύσταση ενός κοινού τελωνειακού σώματος, το οποίο θα είναι αποτελεσματικό και αποδοτικό, για την ευθυγράμμιση των τελωνειακών συστημάτων παραβάσεων και κυρώσεων, σύμφωνα με κοινές ρυθμίσεις και διατάξεις εφαρμογής και με ενιαία ερμηνεία.
2.   Εισαγωγή
2.1.
Η τελωνειακή ένωση (ΤΕ) αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η τελωνειακή νομοθεσία της Ένωσης έχει πλήρως εναρμονιστεί, από την άποψη των ουσιαστικών και διαδικαστικών κανόνων, ήδη από το 1992. Ήδη το 2013 εγκρίθηκε ο νέος τελωνειακός κώδικας (ο ενωσιακός τελωνειακός κώδικας [ΕΤΚ]), με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 952/2013, ο οποίος τέθηκε σε ισχύ το 2016.

2.2.
Οι ρυθμιστικές πτυχές των τελωνειακών ζητημάτων εμπίπτουν στην αποκλειστική αρμοδιότητα της Ένωσης με βάση το άρθρο 3 της ΣΛΕΕ, ενώ στην αρμοδιότητα των κρατών μελών εμπίπτουν δραστηριότητες που έχουν σχέση με την οργάνωση των ελέγχων, το σύστημα των κυρώσεων και τις δραστηριότητες εφαρμογής της νομοθεσίας που εντάσσονται στο πλαίσιο της δικαστικής συνεργασίας σε ποινικές υποθέσεις (τίτλος V της ΣΛΕΕ).

2.3.
Οι τελωνειακές επιχειρήσεις της ΕΕ αντιπροσωπεύουν περίπου το 16 % του παγκόσμιου εμπορίου και συνδέονται με τη διακίνηση εισαγωγών και εξαγωγών αξίας άνω των 3 500 δισεκατ. ευρώ ετησίως. Οι δασμοί που εισπράχθηκαν το 2013 ανήλθαν συνολικά σε 15,3 δισεκατ. ευρώ, δηλαδή σχεδόν στο 11 % του προϋπολογισμού της ΕΕ.

2.4.
Το γεγονός ότι τα εθνικά συστήματα διαχείρισης των τελωνειακών παραβάσεων και κυρώσεων δεν είναι εναρμονισμένα μπορεί να οδηγήσει το παράνομο εμπόριο να κατευθύνει τις εμπορικές του δραστηριότητες προς τα κράτη μέλη εκείνα όπου ο κίνδυνος να αποκαλυφθούν οι δραστηριότητές του είναι πιο περιορισμένος και οι κυρώσεις είναι χαμηλότερες, ενώ, από την άλλη, οι νόμιμες επιχειρήσεις αντιμετωπίζουν υψηλότερο κόστος όταν δραστηριοποιούνται σε περισσότερες της μιας δικαιοδοσίες και σε ένα πλαίσιο όπου τα διαφορετικά συστήματα κυρώσεων μπορεί να στρεβλώσουν τις εμπορικές ροές και τα πρότυπα οικονομικής δραστηριότητας της ενιαίας αγοράς και να ωφελήσουν τις επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται σε χώρες με λιγότερο αυστηρούς τελωνειακούς ελέγχους.

2.5.
Από το πρόγραμμα «Τελωνεία 2013» και εξής άρχισαν να αναλύονται τα εθνικά καθεστώτα των κρατών μελών για τις τελωνειακές παραβάσεις και τις συναφείς κυρώσεις, επισημάνθηκε δε σημαντικός αριθμός διαφορών μεταξύ τους, όπως επιβεβαίωσαν πρόσφατες διεξοδικές έρευνες (1).

2.6.
Πράγματι, οι προσπάθειες καταπολέμησης των παραβάσεων της τελωνειακής νομοθεσίας ακολουθούν 28 (2) διαφορετικές δικαιοδοσίες και διοικητικές ή δικαστικές παραδόσεις, με σημαντικές διαφορές στους ορισμούς και στην αυστηρότητα των εν λόγω κυρώσεων: η έλλειψη ομοιομορφίας στην εφαρμογή της τελωνειακής νομοθεσίας έχει αντίκτυπο στους όρους ανταγωνισμού, οι οποίοι στην εσωτερική αγορά πρέπει να είναι ομοιογενείς.

2.7.
Οι διαφορές αυτές στην εφαρμογή της νομοθεσίας εντοπίζονται, συγκεκριμένα, στους εξής τομείς: στη φύση των διοικητικών και/ή ποινικών κυρώσεων, στην τυπολογία των κυρώσεων, στα όρια και στην έκταση των παραβάσεων, στα συστήματα συμβιβαστικής επίλυσης/διευθέτησης των διαφορών, στα διάφορα επίπεδα και είδη ευθύνης, στους επιβαρυντικούς και ελαφρυντικούς παράγοντες, στους χρονικούς περιορισμούς και στις προθεσμίες παραγραφής, καθώς και στις ευθύνες των νομικών προσώπων.

2.8.
Καθίσταται αναγκαίο να δοθεί λύση στην έλλειψη ομοιομορφίας ως προς την εφαρμογή, πρέπει δε να τεθούν σε λειτουργία εναρμονισμένα ευρωπαϊκά τελωνειακά συστήματα, σύμφωνα με την αρχή του ενιαίου τελωνείου, εντός των οποίων τα κράτη μέλη θα διαθέτουν μηχανισμούς συμβιβαστικής επίλυσης των διαφορών για τις εκκαθαρίσεις —σε περίπτωση τελωνειακών παραβάσεων— ανάλογα με τη φύση και την έκταση της παραβάσεως, με σκοπό την αποφυγή δαπανηρών και χρονοβόρων νομικών διαδικασιών και για τα δύο μέρη.

2.9.
Εξάλλου, είναι σκόπιμο να υπενθυμιστεί ότι η τελωνειακή ένωση αποτελεί το επιχειρησιακό όργανο που έχει την ευθύνη της εφαρμογής μεγάλου μέρους των μέτρων της εμπορικής πολιτικής της ΕΕ και της τήρησης πολλών διεθνών συμβάσεων που έχουν σχέση με τις εμπορικές ροές, θέτοντας σε κίνηση —μέσω των διοικήσεων των κρατών μελών— σημαντικές οριζόντιες διαδικασίες διαχείρισης δεδομένων και διαχείρισης των εμπορικών φορέων, καθώς και κάνοντας χρήση εφαρμογών: οι διαφορές που απαντώνται από πλευράς εφαρμογής εντός του ευρωπαϊκού συστήματος έχουν ήδη αποτελέσει αντικείμενο καταγγελιών ενώπιον του ΠΟΕ.

2.10.
Όσον αφορά τα σοβαρά προβλήματα λειτουργίας που καλείται να αντιμετωπίσει η ΤΕ —που οφείλονται στις διαφορές ως προς την εφαρμογή της νομοθεσίας οι οποίες υπάρχει κίνδυνος να έχουν αρνητικό αντίκτυπο στη συνολική αποτελεσματικότητα—, η ΕΟΚΕ είχε ήδη την ευκαιρία να τονίσει την ανάγκη «να επιδιωχθεί η εφαρμογή μιας ενιαίας τελωνειακής πολιτικής, η οποία να βασίζεται σε εναρμονισμένες, διαφανείς, απλοποιημένες και προσαρμοσμένες στα τελευταία δεδομένα διαδικασίες, που να είναι σε θέση να συμβάλει στην ενίσχυση, σε παγκόσμια κλίμακα, της οικονομικής ανταγωνιστικότητας της ΕΕ» (3).

2.11.
Όπως έχει ήδη επισημάνει η ΕΟΚΕ (4), για την υλοποίηση μιας πραγματικά ενιαίας αγοράς πρέπει να διασφαλίζεται ότι οι διατάξεις εφαρμογής θα εφαρμόζονται σύμφωνα με σαφές χρονοδιάγραμμα, οι ερμηνείες των διατάξεων της τελωνειακής νομοθεσίας της Ένωσης θα είναι ομοιόμορφες, η δε Ένωση θα δρα ως ενιαία διοίκηση, προκειμένου να εξασφαλίζονται τα εξής: η ενιαία αντιμετώπιση των φορέων, σε οποιοδήποτε μέρος του τελωνειακού εδάφους της ΕΕ κι αν βρίσκονται· η διευκόλυνση της πρόσβασης στο καθεστώς του εγκεκριμένου οικονομικού φορέα· η διεξοδική ενημέρωση όλων των ενδιαφερόμενων φορέων· η χρήση ηλεκτρονικών διαδικασιών· και η παροχή ποιοτικής κατάρτισης στο ανθρώπινο δυναμικό. Εν ολίγοις, θα πρέπει να είμαστε σε θέση να υλοποιήσουμε ένα ενιαίο ευρωπαϊκό τελωνείο.

2.12.
Μόνο με ουσιαστικά βήματα προς ένα ενιαίο ευρωπαϊκό τελωνείο και κατάλληλες δομές διακυβέρνησης θα μπορέσει να εξομαλυνθεί η περίπλοκη και μη ομοιογενής επιχειρησιακή λειτουργία της τελωνειακής ένωσης.
3.   Η πρόταση της Επιτροπής
3.1.
Κύριος στόχος της προτεινόμενης οδηγίας της Επιτροπής είναι να διαμορφωθεί, μέσω μιας οδηγίας εναρμόνισης, ένα κοινό νομικό πλαίσιο με το οποίο θα επιδιώκεται:
η ίση μεταχείριση των οικονομικών φορέων,

η αποτελεσματική προστασία των οικονομικών συμφερόντων της ΕΕ,

η ουσιαστική εφαρμογή της νομοθεσίας στον τομέα των τελωνειακών παραβάσεων και των σχετικών κυρώσεων,

η ασφάλεια του δικαίου (lex certa) και η αιτιότητα και η αναλογικότητα της ποινής (nulla poena sine culpa, δηλαδή καμία ποινή χωρίς υπαιτιότητα),
με παράλληλη εξασφάλιση της συμμόρφωσης —με ενιαίο τρόπο σε ολόκληρη την ΕΕ— με τους τελωνειακούς κανόνες και της εναρμονισμένης εφαρμογής των κανόνων που ισχύουν για τις τελωνειακές παραβάσεις και τις σχετικές κυρώσεις, κατά τρόπο που να αποφεύγονται οι μεγάλες διαφορές που υφίστανται μεταξύ των εθνικών συστημάτων επιβολής κυρώσεων των παραβάσεων και διώξεων, οι οποίες θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε τροποποίηση των κανόνων ανταγωνισμού και να επηρεάσουν την ελεύθερη κυκλοφορία των εμπορευμάτων.

3.2.
Ειδικότερα, το εκτελεστικό όργανο της ΕΕ, δεδομένης της νομικής βάσης (άρθρο 33 της ΣΛΕΕ) που επελέγη, πρότεινε:
την κατάρτιση ενός μακροσκελούς καταλόγου των παραβάσεων, που θα χωρίζεται σε τρεις υποκατηγορίες: κυρώσεις σε περίπτωση strict liability (έννοια ανάλογη της αντικειμενικής ευθύνης), σε περίπτωση παράλειψης ή αμελείας και σε περίπτωση προθέσεως·

μια κλίμακα με «αποτελεσματικές, αναλογικές και αποτρεπτικές» κυρώσεις για καθεμία από τις κατηγορίες αυτές, σύμφωνα με τα κριτήρια της νομολογίας του Δικαστηρίου (5)·

μια σειρά κυρώσεων με τη μορφή προστίμων που θα μπορούσαν να ανέλθουν έως το 30 % της αξίας των εμπορευμάτων ή με τη μορφή κατ’ αποκοπήν ποσού, όταν η παράβαση αφορά συγκεκριμένα καθεστώτα ή άδειες·

την εισαγωγή προθεσμίας τεσσάρων ετών από την ημερομηνία κατά την οποία διαπράχθηκε η παράβαση ή, στην περίπτωση συνεχών ή επανειλημμένων παραβάσεων, από την ημερομηνία κατά την οποία παύει να υφίσταται, ώστε να αντιμετωπιστούν οι αποκλίσεις των προθεσμιών που έχουν θέσει οι αρχές που επιβάλλουν την κύρωση·

την καθιέρωση μηχανισμών για την αναστολή της διοικητικής διαδικασίας, στην περίπτωση που για τα ίδια πραγματικά περιστατικά τίθεται σε κίνηση ποινική διαδικασία·

την ενθάρρυνση της συνεργασίας και της ανταλλαγής πληροφοριών μεταξύ των κρατών μελών.

3.3.
Η πρόταση, που υποβλήθηκε πριν από τρία χρόνια από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, μελετήθηκε προσεκτικά από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, σε συνδυασμό με τις ενστάσεις που διατύπωσαν διάφορα κράτη μέλη. Το Κοινοβούλιο της Λιθουανίας ισχυρίστηκε ότι «η επιλογή της νομικής βάσης (άρθρο 33 ΣΛΕΕ) για την πρόταση δεν εξουσιοδοτεί την Ένωση να λάβει μέτρα για τη θέσπιση πλαισίου για τις παραβάσεις της τελωνειακής νομοθεσίας της Ένωσης και τις σχετικές κυρώσεις» (6), διότι δεν είναι συμβατή με την αρχή της επικουρικότητας, ιδίως δε στα σημεία όπου δεν πληροί τις απαιτήσεις της αρχής της δοτής αρμοδιότητας, σύμφωνα με την οποία η Ένωση παρεμβαίνει μόνον εάν οι συνθήκες προβλέπουν νομική βάση για την παρέμβασή της.

3.4.
Το ΕΚ εξετάζει τώρα εκ νέου την πρόταση, αναθέτοντας την εκπόνηση της γνωμοδότησής του στην κ. Kaja KALLAS, εισηγήτρια της επιτροπής εσωτερικής αγοράς και προστασίας των καταναλωτών (IMCO), η οποία ζήτησε την επέκταση της νομικής βάσης ώστε να περιλαμβάνει πλέον και το άρθρο 114 της ΣΛΕΕ (7), το οποίο προβλέπει την υποχρεωτική διαβούλευση με την ΕΟΚΕ, όπως αναφέρεται στην αίτηση διαβούλευσης της ΕΟΚΕ που απέστειλε στο όργανο ο πρόεδρος της επιτροπής IMCO του ΕΚ.

3.5.
Η ΕΟΚΕ συμφωνεί πλήρως με αυτήν την επιλογή και υπογραμμίζει τη σημασία ενός ομοιογενούς τελωνειακού συστήματος, που να είναι σε θέση να παρέχει αξία και ενότητα όχι μόνο στην εσωτερική αγορά, αλλά και σε ολόκληρη την ευρωπαϊκή κοινωνία, η οποία αναζητά τώρα περισσότερο από ποτέ άλλοτε συστήματα ενοποίησης.
4.   Γενικές παρατηρήσεις
4.1.
Η Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή έχει ανέκαθεν υποστηρίξει ότι μια αποτελεσματική τελωνειακή ένωση αποτελεί θεμελιώδες στοιχείο της διαδικασίας της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης για τη διασφάλιση της ελεύθερης κυκλοφορίας των εμπορευμάτων, με τήρηση των κανόνων του θεμιτού ανταγωνισμού και με υψηλό επίπεδο προστασίας των καταναλωτών και του περιβάλλοντος.

4.2.
Η ΕΟΚΕ θεωρεί ότι έχει ζωτική σημασία να υιοθετηθεί μια κοινή προσέγγιση για την πρόληψη, την αποτροπή και την αδιαμφισβήτητη ταυτοποίηση των παραβάσεων, καθώς και την ενιαία διαχείριση των συστημάτων κυρώσεων —συμπεριλαμβανομένων των συστημάτων συμβιβαστικής επίλυσης των διαφορών— για να εξασφαλισθεί η ενιαία και χωρίς διακρίσεις εφαρμογή της νομοθεσίας της ΕΕ σε όλο το έδαφος της ΕΕ, όπως προβλέπεται στο άρθρο 3 της ΣΛΕΕ.

4.3.
Η ΕΟΚΕ υποστηρίζει με αποφασιστικότητα ότι πρέπει να επιταχυνθεί η εξελικτική διαδικασία προς ένα ενιαίο ευρωπαϊκό τελωνείο με ενιαία διαχείριση και να θεσπιστούν κοινές διοικητικές και δικαστικές αρχές (8) —συμπεριλαμβανομένου ενός ευρωπαϊκού τελωνειακού δικαστηρίου (9), που θα βασίζεται στο παράδειγμα του βορειοαμερικανικού συστήματος— για την εφαρμογή ενός ενιαίου συστήματος διαχείρισης παραβάσεων και ενός ενιαίου ύστατου συστήματος επιβολής κυρώσεων, το οποίο θα συνδυάζεται με συστήματα πρόληψης και συστήματα συμβιβαστικής επίλυσης/διευθέτησης των διαφορών, με σκοπό τον περιορισμό, ή και την αποφυγή, δαπανηρών διαφορών που έχουν αρνητικές επιπτώσεις στο εμπόριο της ΕΕ, κυρίως δε για τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις.

4.4.
Κατά την ΕΟΚΕ, η ομοιόμορφη εφαρμογή του τελωνειακού δικαίου της ΕΕ πρέπει να καλύπτει και το στάδιο της δικαστικής διαδικασίας για τους οικονομικούς φορείς —τόσο από την άποψη της εσωτερικής αγοράς όσο και της διεθνούς—, το ίδιο και η προσέγγιση της πρόληψης, η οποία θα πρέπει να βασίζεται σε ενισχυμένες ενιαίες τηλεματικές λύσεις ΤΠΕ, ώστε να αποφεύγεται η γραφειοκρατική επιβάρυνση όσον αφορά τις διατυπώσεις εγγραφής.

4.4.1.
Η ΕΟΚΕ επαναλαμβάνει ότι αποδίδει «ιδιαίτερη αξία σε μια τελωνειακή πολιτική που υλοποιείται με βάση ενιαίες, διαφανείς, αποτελεσματικές, αποδοτικές […] διαδικασίες, ώστε να μπορέσει η Ευρωπαϊκή Ένωση να αντιμετωπίσει τους ανταγωνιστές της στον παγκόσμιο χώρο και να κατοχυρωθούν η προστασία των δικαιωμάτων και η ασφάλεια της βιομηχανίας και των Ευρωπαίων καταναλωτών, καθώς και η προστασία της πνευματικής ιδιοκτησίας» (10).

4.5.
Η ΕΟΚΕ είναι πεπεισμένη ότι ένα ευρωπαϊκό σύστημα διαχείρισης των παραβάσεων και συμβιβαστικής επίλυσης και διευθέτησης των διαφορών πρέπει να συνοδεύεται από μέτρα που θα λαμβάνουν υπόψη όλα τα άλλα στοιχεία που αποτελούν μέρος του γενικού συστήματος εφαρμογής των κανόνων, όπως η εποπτεία, ο έλεγχος και η παρακολούθηση.

4.6.
Η ΕΟΚΕ θεωρεί απαραίτητη την κατοχύρωση της ασφάλειας του δικαίου και της εφαρμογής του με ενιαίο, σε όλη την έκταση της ΕΕ, τρόπο, μέσω ενός εναρμονισμένου καθεστώτος ταυτοποίησης και καταλογισμού των παραβάσεων, σύμφωνα με σαφείς και προσδιορισμένες με ακρίβεια κατηγορίες, καθώς και μέσω ενός συστήματος αστικών και μη ποινικών κυρώσεων, ανάλογων με τη σοβαρότητά των παραβάσεων και εντός ενός πλαισίου κοινών κατώτατων και ανώτατων ορίων, καθεστώτων που θα απαιτούν τη σύγκλιση των κατευθυντήριων γραμμών προβλέποντας, συν τοις άλλοις, και άλλες κυρώσεις πλην των χρηματικών.

4.7.
Κατά την ΕΟΚΕ, αυτό το πρώτο βήμα σύγκλισης των συστημάτων παραβάσεων και κυρώσεων της κοινής τελωνειακής νομοθεσίας θα πρέπει:
να ευθυγραμμίσει τις προθεσμίες παραγραφής με τις προθεσμίες παραγραφής εντός των οποίων κοινοποιείται η τελωνειακή οφειλή που ανέρχεται στα 3 έτη, όπως ορίζεται από τον τελωνειακό κώδικα·

να διασφαλίσει ότι για τις παραβάσεις επιβάλλονται κυρώσεις με βάση τον βαθμό ενοχής·

να εναρμονίσει τα χρηματικά πρόστιμα κατά τρόπο αναλογικό και σύμφωνα με τους διαφυγόντες δασμούς και όχι σύμφωνα με την αξία του εκάστοτε εμπορεύματος.

4.8.
Η ΕΟΚΕ επιμένει ότι πρέπει να εξασφαλιστεί η πλήρης διαλειτουργικότητα μεταξύ των διαφόρων βάσεων δεδομένων του ευρωπαϊκού συστήματος επιτήρησης της αγοράς, για να αυξηθεί η ικανότητα αποτροπής παραβάσεων, σύμφωνα με μια κοινή στρατηγική και με ουσιαστική υποστήριξη των προγραμμάτων της ΕΕ, κατά τρόπο που να διασφαλίζεται η ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ των διαφόρων αρχών και των διαφόρων επιπέδων σε πραγματικό χρόνο, ιδίως δε σε περιπτώσεις σοβαρών παραβάσεων και κυρώσεων, μεταξύ άλλων για την ενίσχυση των προσπαθειών καταπολέμησης του παράνομου εμπορίου και για την επιτάχυνση των διαδικασιών του νόμιμου εμπορίου.

4.9.
Σύμφωνα με τη νομολογία του Δικαστηρίου, η ΕΟΚΕ τάσσεται υπέρ της προσθήκης του άρθρου 114 στη νομική βάση της πρότασης, μαζί με το άρθρο 33, δεδομένου ότι τα μέτρα για τα οποία γίνεται λόγος στο άρθρο 114 της ΣΛΕΕ αποσκοπούν στη βελτίωση των συνθηκών λειτουργίας της εσωτερικής αγοράς και συμβάλλουν στην εξάλειψη των στρεβλώσεων του ανταγωνισμού, στο ίδιο πνεύμα με την υπό εξέταση νομοθετική πρόταση.

4.10.
Η ΕΟΚΕ ζητεί, εν αναμονή μιας αποτελεσματικής τελωνειακής ένωσης, να ενισχυθούν οι δράσεις της ΕΕ για την κατάρτιση και ανάπτυξη ειδικευμένου ανθρώπινου δυναμικού και για την ενίσχυση των ικανοτήτων διαχείρισης του κανονιστικού πλαισίου της ΕΕ, μεταξύ άλλων με παρεμβάσεις των διοικητικών αρχών και με τη δημιουργία ενός κοινού σώματος τελωνειακών δυνάμεων, που θα εγγυάται την ομοιόμορφη χρήση των συστημάτων επιβολής κυρώσεων, συμβιβαστικής επίλυσης και διευθέτησης των διαφορών.

4.11.
Η ΕΟΚΕ συνιστά, στην έκθεση που η Επιτροπή οφείλει να υποβάλλει ανά διετία στο ΕΚ, στο Συμβούλιο και στην ΕΟΚΕ, να μην περιλαμβάνεται μόνο μια αξιολόγηση του επιπέδου σύγκλισης της εφαρμογής εκ μέρους των κρατών μελών, αλλά και —κυρίως μάλιστα— μια συνοπτική θεώρηση των βασικών δεικτών της αποδοτικότητας των τελωνειακών κυρώσεων, της διάδοσης των βέλτιστων πρακτικών, της αποτελεσματικότητας των αρμόδιων υπηρεσιών και της καταλληλότητας του κανονιστικού πλαισίου που έχει υιοθετήσει η ΕΕ, προκειμένου να μπορεί να εκτιμηθεί ποια θα πρέπει να είναι τα επόμενα στάδια στην πορεία προς τη δημιουργία μιας πραγματικής ευρωπαϊκής τελωνειακής υπηρεσίας και ενός ευρωπαϊκού τελωνειακού δικαστηρίου και προς την κατάρτιση ενός κοινού αποτελεσματικού και αποδοτικού τελωνειακού σώματος.
Βρυξέλλες, 21 Σεπτεμβρίου 2016.
Ο Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής
Γιώργος ΝΤΑΣΗΣ

(1)  Βλέπε Ανάλυση και αποτελέσματα των διαφόρων συστημάτων επιβολής κυρώσεων. PE 569.990 — Ιανουάριος 2016.
(2)  Επί του παρόντος.
(4)  Βλέπε τις γνωμοδοτήσεις της ΕΟΚΕ: ΕΕ C 229 της 31.7.2012, σ. 68 και ΕΕ C 251 της 31.7.2015, σ. 25.
(5)  Βλέπε τις αποφάσεις του Δικαστηρίου στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-382/92 και C- 91/02.
(6)  Βλέπε Κοινοβούλιο της Δημοκρατίας της Λιθουανίας — Συμπεράσματα της επιτροπής ευρωπαϊκών υποθέσεων, έγγραφο αριθ. ES-14-51, της 9ης Ιουλίου 2014, αριθ. 100-P-71.
(7)  Το άρθρο 33 της ΣΛΕΕ αποτελεί, συνεπώς, την ορθή νομική βάση για το πλαίσιο συνεργασίας μεταξύ των τελωνειακών αρχών. Το άρθρο 114 της ΣΛΕΕ αποτελεί τη νομική βάση για την υιοθέτηση των μέτρων εναρμόνισης για την εσωτερική αγορά. Προϋπόθεση για την υιοθέτηση των μέτρων εναρμόνισης για τα οποία γίνεται λόγος στο παρόν άρθρο είναι να υφίστανται διαφορές μεταξύ των διατάξεων των κρατών μελών ικανές να διαταράξουν τις εμπορικές συναλλαγές εντός της εσωτερικής αγοράς.
(8)  Αυτό είναι νομικά εφικτό με βάση το άρθ. 257 της ΣΛΕΕ, που ισχύει ήδη για το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης (δηλαδή το δικαστήριο εργατικών διαφορών των υπαλλήλων της ΕΕ) και θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί, επίσης, και για τη σύσταση Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου των σημάτων και των διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας.
(9)  Ως πρότυπο αναφοράς θα μπορούσε να επιλεγεί το Δικαστήριο Διεθνούς Εμπορίου των ΗΠΑ. «Η πράξη του τελωνειακού δικαστηρίου του 1980 δημιουργεί ένα ολοκληρωμένο σύστημα δικαστικού ελέγχου των αστικών αγωγών που απορρέουν από συναλλαγές εισαγωγής και ομοσπονδιακές συναλλαγές που επηρεάζουν το διεθνές εμπόριο».
(10)  Βλέπε τη γνωμοδότηση της ΕΟΚΕ (ΕΕ C 271 της 19.9.2013, σ. 66).



Κάντε κλικ στην ετικέτα να δείτε τα βιβλία μας 



Ρωτήστε μας Τελωνειακά θέματα στο:
Να σας απαντήσουμε

Εκτύπωση πολυσέλιδων Νόμων, Κανονισμών κλπ
Ιστοσελίδα = PrePrint.gr
Με μικρό κόστος

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου